Συναισθήματα, σκέψεις, συμπεράσματα. Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, το Eteron παρουσιάζει ντοκιμαντέρ με όσα -γνωστά- προκάλεσαν τη μοιραία αυτή σύγκρουση, αλλά και όσα ακολούθησαν αυτής.
Συμπληρώνεται ένας χρόνος από την τραγωδία στα Τέμπη. Ένας χρόνος από το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα που έχει καταγραφεί ποτέ στην Ελλάδα.
«Σηκώθηκα γρήγορα γιατί καιγόμουν από τις λαμαρίνες. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και τα τζάμια ραγισμένα. Μαζί με ένα άλλο παιδί βγήκαμε έξω και πήραμε ανάσες, και ξεκίνησα να βοηθήσω άλλους που ήταν μέσα στο τρένο. Ίσως 50 άτομα να ήταν μέσα», επισήμανε ο νεαρός φοιτητής που επέζησε από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
«Μιλούσα στο κινητό για να έρθουν να με πάρουν. Μόλις είχα γυρίσει από το κυλικείο και είχα καθίσει, μετά έγινε η πρόσκρουση. Έκλεισαν όλα τα φώτα, το μόνο φως που υπήρχε ήταν από τους σπινθήρες και τις φωτιές. Κάποιοι χρησιμοποιούσαν τον φακό των κινητών τους για να έχουν φως. Συνειδητοποιήσαμε πώς ήμασταν αναποδογυρισμένοι».
Η πρώτη κλήση έγινε στο 112 όπου ανέφεραν ότι εξετράπη η αμαξοστοιχία. Μετά τα πρώτα λεπτά οι κλήσεις στο 112 και το ΕΚΑΒ ήταν συνεχείς και όλες μιλούσαν πλέον για εκτροχιασμό.
Τα δύο νοσοκομεία, το Γενικό Λάρισας και το Πανεπιστημιακό τίθενται σε επιφυλακή. Τα πρώτα ασθενοφόρα που φτάνουν είναι με τραυματίες με βαριές κακώσεις και άλλα με πιο ελαφριές.
Δεν αργεί να ανακοινωθεί ο πρώτος νεκρός. Και από εκείνη τη στιγμή τα ασθενοφόρα παραλάμβαναν νεκρούς, κι άλλους νεκρούς… Εθνική τραγωδία.
Οι διασώστες κάνουν λόγο για θερμοκρασίες πάνω από 1300 βαθμούς μέσα στα βαγόνια που φλέγονταν το προηγούμενο βράδυ.
Το CNN Greece, έναν χρόνο μετά το δυστύχημα που συγκλόνισε όλο το πανελλήνιο, βρέθηκε στο σημείο όπου 57 ψυχές χάθηκαν για πάντα, συνομίλησε με τους «πρωταγωνιστές» εκείνων των ημερών και κατέγραψε λεπτό προς λεπτό τις πρώτες ώρες μετά το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην Ελλάδα.
Το Eteron – Ινστιτούτο για την Έρευνα και την Κοινωνική Αλλαγή, στο πλαίσιο του αφιερώματος που ετοίμασε με τίτλο «Δικαίωση εν αναμονή», συναντήθηκε με συγγενείς των θυμάτων στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Κατέγραψε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τα κύρια συμπεράσματα που έχουν αποκομίσει από τα στοιχεία που έχουν συλλέξει έως τώρα αναφορικά με όσα προκάλεσαν τη μετωπική σύγκρουση των δύο τρένων, αλλά και για όσα ακολούθησαν αυτής.
Τι ήταν εκείνο που θεωρούν πως τελικά δεν λειτούργησε το μοιραίο βράδυ; Υπήρχε τρόπος να αποφευχθεί η σύγκρουση της επιβατικής αμαξοστοιχίας με την εμπορική ή – έστω – κάποια «δικλίδα» ασφαλείας προκειμένου να αποτραπεί η απώλεια τόσων ζωών στην περίπτωση ενός ανθρώπινου λάθους;
Πώς έχει λειτουργήσει η συμμετοχή του κόσμου στις προσπάθειες για την απόδοση δικαιοσύνης; Πώς αισθάνονται σε σχέση με τους χειρισμούς της υπόθεσης από την εκτελεστική εξουσία; Τι αναμένουν σε δικαστικό επίπεδο και τι θα τους έκανε να νιώσουν δικαίωση έναν χρόνο μετά την τραγωδία;
Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα, για τα οποία συζητήσαμε με την Άννα Καρατζόγλου, μητέρα της Κέλλυς Πορφυρίδου, τον Βαγγέλη Βλάχο, αδερφό του Βάιου Βλάχου, και την Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της Μάρθης Ψαροπούλου.
