Στη διάσκεψη που έγινε στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με πλειοψηφία 56 Αεροπαγιτών έναντι 9, αποφασίστηκε ότι οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων, οι λεγόμενοι servicers, μπορούν να κάνουν πλειστηριασμούς με βάση τον νόμο του 2003.
Το θέμα τέθηκε στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου και αφορά την τύχη περίπου 700.000 πλειστηριασμών ακινήτων ευάλωτων δανειοληπτών, καθώς και όσων ακόμη προστεθούν, και εξετάστηκε το κατά πόσο υπάρχει δυνατότητα των funds να εκκινούν τις σχετικές διαδικασίες για ληξιπρόθεσμα δάνεια τραπεζών.
Ουσιαστικά, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου κλήθηκε να αποφανθεί για την ανατροπή ή μη της απόφασης Τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, βάσει της οποίας απαγορεύθηκε στις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων να διενεργούν πλειστηριασμούς για δάνεια που έχουν μεταβιβαστεί από τις τράπεζες.
Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου: Δέχθηκε το νόμο του 2003
Όπως δείχνουν οι πρώτες πληροφορίες η απόφαση της Ολομέλειας είναι υπέρ των funds και θα αποτελέσει «μπούσουλα» για το ευαίσθητο αυτό θέμα, για το οποίο έχουν εκδοθεί αντίθετες δικαστικές αποφάσεις αλλά κυρίως η υπ’ αριθμόν 822/22 τμήματος του Αρείου Πάγου, που κατέληξε ότι οι εισπρακτικές, που επικαλούνται νόμο του 2003 για να έχουν φοροαπαλλαγές έως και 38% και δεν δεσμεύονται με πρόταση ρύθμισης στους δανειολήπτες– δεν μπορούν να διενεργήσουν πλειστηριασμούς.
H τύχη ευάλωτων δανειοληπτών
Αντίθετα ο νόμος του 4354/ 2015 για τα «κόκκινα» δάνεια, προβλέπει ειδική νομιμοποίηση στους servicers, ώστε να μπορούν να πραγματοποιούν διαδικαστικές πράξεις αντί του δικαιούχου της απαίτησης (fund), αλλά με ειδικές προϋποθέσεις ενημέρωσης και φορολογία κατά το ελληνικό δίκαιο.
Με απλά λόγια, ο νόμος του 2015 επιτρέπει στους servicers να γίνονται διάδικοι αλλά με ελληνική φορολογία, ενώ αυτός του 2003 όχι αλλά μόνο διαδικαστικές πράξεις διαχείρισης εξωδικαστικά (με ειδικές φοροαπαλλαγές), γεγονός στο οποίο «πάτησαν» πολλοί δανειολήπτες – μέσω των νομικών εκπροσώπων τους – ζητώντας αναβολή των πλειστηριασμών. Κι αυτό γιατί οι servicers προτιμούν τον νόμο του 2003 λόγω των φοροαπαλλαγών.
Σημειώνεται πως οι αρεοπαγίτες δεχόμενη την εισήγηση της αρεοπαγίτου Κανέλλας Τζαβέλα, αποφάνθηκαν ότι οι διαχειριστές των funds που εδρεύουν στην Ελλάδα μπορούν να ενεργούν δικαστικές πράξεις (να γίνονται διάδικοι), να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς με τη δική τους επωνυμία και όχι ως πληρεξούσιοι των funds. Κατά συνέπεια, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου άναψε το φως στα funds να πραγματοποιούν πλειστηριασμούς στο όνομα τους σε ακίνητα τα οποία έχουν αποκτήσει με εξαγορά.
