Η φωτιά στον Έβρο που καταέκαψε τα πάντα στο πέρασμά της, αποτελεί πια παρελθόν, με τους κατοίκους της περιοχής να αναρωτιούνται τι θα γίνει την επόμενη μέρα.
Έχει ήδη ξεκινήσει ένας αγώνας δρόμου από την Κυβέρνηση, να αποζημιωθούν οι πληγέντες και να υλοποιηθούν τα απαιτούμενα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα, ώστε να θωρακιστεί η περιοχή, από τα καιρικά φαινόμενα που είναι βέβαιο πως θα έρθουν (καταιγίδες, έντονες βροχοπτώσεις) , καθώς διανύουμε το Φθινόπωρο.
Την ίδια ώρα, που με πολλή “φασαρία” η Αθήνα δηλώνει παρούσα την επόμενη μέρα της ανείπωτης καταστροφής, με δωρεές όπως αυτή της ΔΕΠΑ Εμπορίας ΑΕ, για την ανακατασκευή του δημοτικού σχολείου της Παλαγίας αλλά και την κάλυψη του κόστους των αντιδιαβρωτικών και αντιπλημμυρικών έργων στον οικισμό, εύλογα διερωτώνται οι Εβρίτες , τι κάνουν οι επιχειρήσεις της περιοχής προς αυτήν την κατεύθυνση.
Δεν είναι μία αλλά περισσότερες από 10 οι μεγάλες επιχειρήσεις στον Έβρο (άλευρα, φώτα led, αναψυκτικά, οικοδομικά υλικά, ξυλεία, γαλακτοκομικά προϊόντα, αγροτικά μηχανήματα & εξοπλισμός, αλλαντικά, πληροφορική & υψηλή τεχνολογία) και πόσες άλλες.. βρίσκονται στα “αζήτητα”.
Με τζίρους που ξεπερνούν στο σύνολό τους αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, εύλογα ο καθένας περιμένει να δει στην πράξη, που βρίσκονται την επόμενη μέρα της καταστροφής.
Η ζωή συνεχίζεται για όλους, όμως όταν λέμε πως ο Έβρος είναι μια γροθιά, θα πρέπει να φαίνεται και στην πράξη . Καλοί οι υπουργοί που έρχονται και επισκέπτονται αρκετές από τις παραπάνω επιχειρήσεις και οι ιδιοκτήτες φορώντας τα γιορτινά τους ποζάρουν περήφανοι, ωστόσο για πολλούς Εβρίτες, η ζωή δε θα κυλήσει τόσο εύκολα.
Ήρθε η ώρα λοιπόν, να δούμε την αλήθεια κατάματα και να δράσουμε όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο των παιδιών μας.
Στην περίπτωση δε που κινήθηκαν οι εν λόγω μεγάλες εταιρείες του Έβρου προς την κατεύθυνση των δωρεών και δε έχει γνωστοποιηθεί, θα ήταν θεμιτό να δει η εν λόγω βοήθεια τα φώτα της δημοσιότητας, στο πλαίσιο της Εταιρικής τους Κοινωνικής Ευθύνης, ώστε οι κάτοικοι της περιοχής να μη νιώθουν απέραντη “μοναξιά”…
