Την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου ο Σύλλογος Τελωνειακών Υπαλλήλων Έβρου τιμά τον προστάτη των τελωνειακών, Άγιο Ματθαίο.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΩΝ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΩΝ)
Τετάρτη 15-11-2023
Ώρα 17.30 ́ – 18.00 ́ Εσπερινός στο παρεκκλήσι του Απόστολου Ματθαίου στο Τελωνείο Κήπων.
Πέμπτη 16-11-2023
Ώρα 07.00 ́ – 10.00 ́ Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσι του Απόστολου Ματθαίου στο Τελωνείο Κήπων.
Ώρα 10.00 ́ – 12.00 ́ Δεξίωση στο εστιατόριο που λειτουργεί στο χώρο του Τελωνείου Κήπων.
Η ημέρα μνήμης του καθιερώθηκε ως επίσημη εορτή των τελωνειακών με προεδρικό διάταγμα του 1979. Το 1993 η Ένωση Τελωνειακών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης εξέδωσε την ακολουθία, τον Παρακλητικό Κανόνα και τους Χαιρετιστήριους Οίκους προς τιμήν του Αγίου, από τον αείμνηστο Μέγα Υμνογράφο, μοναχό Γεράσιμο Μικραγιαννίτη.
Προτού κληθεί στο αποστολικό αξίωμα εξασκούσε το επάγγελμα του τελώνη, δηλ. του φοροεισπράκτορα, που οι Εβραίοι θεωρούσαν μισητό, αφού οι τελώνες πλούτιζαν από την υπερβολική είσπραξη των φόρων. Ονομαζόταν Λευίς και ο πατέρας του λεγόταν Αλφαίος και ήταν από τη Γαλιλαία. Ο Ματθαίος έκανε το επάγγελμα του τελώνη, και ο Ιησούς τον βρήκε να κάθεται στο τελωνείο έξω από την Καπερναούμ. Και είπε προς αυτόν: «Ἀκολούθει μοι». Ο Ματθαίος, χωρίς καμιά καθυστέρηση, αμέσως τον ακολούθησε. Και όχι μόνο εγκατέλειψε το αμαρτωλό – για την εποχή εκείνη – επάγγελμα του τελώνη, αλλά και με χαρά φιλοξένησε τον Κύριο στο σπίτι του. Εκεί, μάλιστα, ήλθαν και πολλοί τελώνες και άλλοι αμαρτωλοί άνθρωποι, με τους οποίους ο Ιησούς συνέφαγε και συζήτησε.
Οι Φαρισαίοι, όμως, που είχαν πωρωμένη συνείδηση, όταν είδαν αυτή την ενέργεια του Κυρίου, αμέσως τον κατηγόρησαν ότι συντρώγει με τελώνες και αμαρτωλούς. Ο Ιησούς το άκουσε και είπε εκείνα τα θαυμάσια λόγια: «Οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν» (Ματθαίου, θ’ 13). Δηλαδή, λέει ο Κύριος, δεν ήλθα για να καλέσω εκείνους που νομίζουν τους εαυτούς τους δίκαιους, αλλά ήλθα να καλέσω τους αμαρτωλούς, για να μετανοήσουν και να σωθούν.
Κήρυξε το Ευαγγέλιο στους ομοεθνείς του Εβραίους και συνέχισε το ιεραποστολικό του έργο στη χώρα των Πάρθων και των Μήδων, όπου ίδρυσε τοπικές εκκλησίες, ενώ υπέστη πολλές διώξεις από τους εθνικούς.
Ο Ματθαίος κατά την παράδοση κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και πέθανε μαρτυρικά. Πολλές φορές, όταν ασπαζόμαστε την ιερή εικόνα ενός εκάστου των τεσσάρων Αγίων Αποστόλων και Ευαγγελιστών (Ματθαίου, Μάρκου, Λουκά, Ιωάννου) διαπιστώνουμε δίπλα στο πρόσωπό τους (είτε πάνω από το κεφάλι τους, είτε στα πόδια τους ή στο πλάι) να εικονίζεται μια μορφή που, προσδίδει σημειολογικό γνώρισμα στον Άγιο.
Ειδικότερα, δίπλα στον Ευαγγελιστή Ματθαίο εμφανίζεται ένα ανθρώπινο-αγγελικό πρόσωπο, δίπλα στον Μάρκο ένα λιοντάρι, δίπλα στον Λουκά ένα βόδι και δίπλα στον Ιωάννη ένας αετός. Ο συμβολισμός αυτός έλκει την προέλευσή του από την ίδια την Αγία Γραφή. Στο βιβλίο των προφητειών του Ιεζεκιήλ, διαβάζουμε για το θαυμαστό όραμα που ο Προφήτης είδε, όταν άνοιξε ο ουρανός και η δόξα του Θεού αποτυπώθηκε μεταξύ τεσσάρων ζώων, που η ομοίωση των προσώπων τους ήταν <<πρόσωπον ανθρώπου και πρόσωπον λέοντος και πρόσωπον μόσχου και πρόσωπον αετού>> (Ιεζεκιήλ Α΄, 10).
Τα τέσσερα αυτά χαρακτηριστικά-ιδιότητες είχε ο Μεσσίας Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, τον οποίο περιέγραψαν οι τέσσερις Ευαγγελιστές. Έτσι, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, αναφερόμενος στον Χριστό και αποδεικνύοντας ότι είναι πραγματικά από το γένος του Δαυίδ και του Αβραάμ, αναμενόμενος Μεσσίας, Τον παρουσιάζει στο Ευαγγέλιό του κατά τον ανθρώπινο και μεσσιανικό Του χαρακτήρα. Γι΄αυτό και λαμβάνει – το πλησίον του Ματθαίου ζώο – ανθρώπινη μορφή.
Ο Ευαγγελιστής Μάρκος, περιγράφει στο Ευαγγέλιό του τον ηγεμονικό και βασιλικό χαρακτήρα του Χριστού, γι αυτό δίπλα του εικονίζεται το λιοντάρι (που έχει ηγεμονικό χαρακτήρα και δεσπόζει των άλλων ζώων).
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, έχει δίπλα του το μοσχάρι, διότι περιγράφει τον ιερατικό χαρακτήρα του Χριστού (ως γνωστόν, στην Παλαιά Διαθήκη το μοσχάρι ήταν άμεσα συνυφασμένο με τις ιερουργίες).
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (ο Θεολόγος), έχει δίπλα του τον αετό, ως υψιπέτης της θεολογίας, αφού περιέγραψε πάνω από οποιονδήποτε άλλον την θεότητα του Χριστού και θεολόγησε σε ύψιστο βαθμό με τα ιερά του γράμματα (ως γνωστόν, ο αετός δεσπόζει στο ύψος των αιθέρων πάνω από κάθε πτηνό).
