Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων σε συνεργασία με την Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης, προειδοποιεί ότι η εγκατάσταση αιολικών σταθμών στη Θράκη, μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην επιβίωση του Μαυρόγυπα και του Όρνιου. Η έρευνα επικεντρώθηκε στην αξιολόγηση του κινδύνου πρόσκρουσης των δυο γυπών στις ανεμογεννήτριες και στις συνέπειες που αυτός ο κίνδυνος εγκυμονεί σε επίπεδο πληθυσμού αποτυπώνοντας την κατάσταση έως το 2022 και για μια ευρύτερη περιοχή από την καμένη έκταση του 2022 και 2023.
Ακόμη και υπό τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, τα αποτελέσματα της είναι άκρως ανησυχητικά.
Σε ανακοίνωση της η Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης σημειώνει:
Οι θάνατοι από πρόσκρουση σε ανεμογεννήτριες κάθε έτος μπορούν να επηρεάσουν έως και το 30% του πληθυσμού του Μαυρόγυπα και το 7% του πληθυσμού του Όρνιου.
Αναλύθηκαν τρία σενάρια που συσχετίζουν τον αριθμό των ανεμογεννητριών με τους πληθυσμούς του Μαυρόγυπα και του Όρνιου στη Θράκη, συγκεκριμένα για το Όρνιο συμπεριλαμβάνεται στη μελέτη και ο Βουλγάρικος διασυνοριακός πληθυσμός που έχει αυξητική τάση Σε 20 χρόνια μπορεί να παραμείνουν σταθεροί ή να αυξηθούν οι πληθυσμοί του Μαυρόγυπα και του Όρνιου βάσει του μη ρεαλιστικού σεναρίου ότι δεν θα εγκατασταθούν οι αιολικοί σταθμοί που έχουν αδειοδοτηθεί έως το 2022. Σε 18 χρόνια μπορεί να εξαφανιστεί ο πληθυσμός του Μαυρόγυπα και να επιβραδυνθεί σημαντικά η αύξηση του πληθυσμού του Όρνιου, βάσει του πλέον αισιόδοξου σεναρίου ότι θα εγκατασταθούν μόνον οι αιολικοί σταθμοί που έχουν αδειοδοτηθεί έως το 2022 και δεν θα αδειοδοτηθεί κανένας επιπλέον. Σε 2 έως 5 χρόνια μπορεί να εξαφανιστεί ο πληθυσμός του Μαυρόγυπα και σε 20 χρόνια του Όρνιου, βάσει του λιγότερο αισιόδοξου σεναρίου, ότι θα εγκατασταθούν οι αιολικοί σταθμοί που έχουν αδειοδοτηθεί έως το 2022 και επιπλέον οι σχεδιαζόμενοι αιολικοί σταθμοί.
Τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια, στη Θράκη αδειοδοτούνται Αιολικοί Σταθμοί εντός των κρίσιμων ενδιαιτημάτων για τα προστατευόμενα είδη πουλιώνκαι παρά τις πολύ σοβαρές καταγεγραμμένες επιπτώσεις, η Διοίκηση συνεχίζει να αδειοδοτεί περισσότερα έργα. Αγνοώντας μάλιστα τις επιστημονικές μελέτες, τις αντίθετες γνώμες του επιστημονικού προσωπικού αρμόδιων υπηρεσιών και σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και την ισχύουσα νομοθεσίαη οποία περιλαμβάνει σχέδια δράσης, στόχους διατήρησης των προστατευόμενων ειδών κ.ά.
Ωστόσο με αυτή τη μελέτη, και με τον κίνδυνο της εξαφάνισης προστατευόμενων εμβληματικών ειδών να είναι πια ορατός, τώρα όσο ποτέ άλλοτε, προκύπτει η ανάγκη να σταματήσει άμεσα η πρακτική με τα επαναλαμβανόμενα σφάλματαστον σχεδιασμό και την αδειοδότηση των επιζήμιων αυτών έργων στην περιοχή της Θράκης.
Δυο χρόνια μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στον Έβρο με ανυπολόγιστες συνέπειες στα προστατευόμενα οικοσυστήματα και είδη, όλοι στρέφουμε τις δυνάμεις μας στην αποκατάσταση του δάσους και στηνανάκαμψη των πληθυσμών των προστατευόμενων ειδών. Είναι κρίσιμο οι δράσεις των φορέων κάτω από την ηγεσία του ΥΠΕΝ να συνάδουν. Οι προσπάθειες του ΟΦΥΠΕΚΑ να συγκρατήσει τον πληθυσμό του Μαυρόγυπα και των άλλων αρπακτικών πουλιών στην περιοχή ώστε μελλοντικά να μετριαστούν οι συνέπειες της φωτιάς στα είδη αυτά, δεν συνάδουν με ανάπτυξη αιολικών σταθμώνπου και πριν τις φωτιές ήδη απειλούσαν τους υφιστάμενους πληθυσμούς με μείωση ή εξαφάνιση, όπως αποδεικνύει η εν λόγω έρευνα.
