της Κατερίνας Καλεντερίδου
Από τις γεμάτες ξενοδοχειακές κρατήσεις και τα FSRU, μέχρι τις «αθόρυβες» αγοραπωλησίες ακινήτων – η Θράκη στο σταυροδρόμι μιας νέας εποχής γεμάτης υποσχέσεις, ερωτήματα και ανησυχίες.
Ο Έβρος φαίνεται να ζει έναν μετασχηματισμό. Τουρισμός, ενέργεια, real estate, υποδομές – όλα κινούνται, επεκτείνονται, συζητιούνται. Αλλά πίσω από τα χαμόγελα των επισκεπτών και τις ανακοινώσεις εκατομμυρίων ευρώ, τίθεται ένα ερώτημα: Ποιος κρατά το τιμόνι της αλλαγής και προς ποια κατεύθυνση πηγαίνουμε;
Η Αλεξανδρούπολη, άλλοτε πόλη της άκρης, σήμερα παρουσιάζεται ως στρατηγικό σημείο-κλειδί στα Βαλκάνια. Οι τουριστικές πληρότητες αγγίζουν το 100% τις γιορτές, ενώ ο FSRU – ο πλωτός σταθμός LNG – ετοιμάζεται να επανεκκινήσει, με όραμα για… δεύτερο «αδερφάκι» στον Θρακικό.
Ταυτόχρονα, η συζήτηση για το Sea2Sea, τη σιδηροδρομική παράκαμψη του Βοσπόρου, ζωντανεύει ξανά στους διαδρόμους της Ε.Ε., ενισχύοντας τη γεωπολιτική αξία της περιοχής.
Όμως το τοπίο δεν είναι μόνο φωτεινό. Οι αγοραπωλησίες ακινήτων σε χωριά της Ροδόπης και του Έβρου από κεφάλαια του εξωτερικού, σε συνδυασμό με την αδιαφάνεια σε κάποιες περιπτώσεις, έχουν χτυπήσει καμπανάκια στην ΕΥΠ και στις τοπικές κοινωνίες. Ο όρος «εποικισμός» ακούγεται πλέον ανοιχτά, χωρίς πια να θεωρείται υπερβολικός.
Και καθώς όλα τρέχουν, πολλοί αναρωτιούνται: υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός; Ποια είναι η στρατηγική για την ανάπτυξη της Θράκης και ποιος φροντίζει ώστε οι αλλαγές να ωφελούν πρώτα και κύρια τους κατοίκους της;
Γιατί η πρόοδος δεν είναι μόνο θέμα αριθμών και υποδομών, αλλά πάνω απ’ όλα θέμα ταυτότητας.
