Ο πρώην δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Βαγγέλης Λαμπάκης με μία συγκινητική και ηθικά φορτισμένη επιστολή δηλώνει “όχι” στην τιμή να δοθεί το όνομά του σε αποθήκη του λιμένα.
Με μια λιτή αλλά βαθιά πολιτική και προσωπική δήλωση, ο πρώην δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Βαγγέλης Λαμπάκης αρνείται την πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου να δοθεί το όνομά του σε μία από τις αποθήκες του λιμανιού. Τη σχετική απόφαση του σώματος πληροφορήθηκε από τον Τύπο και έσπευσε να απαντήσει με επιστολή που στάλθηκε προς τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου.
Η δήλωσή του είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, με σεμνότητα και υψηλό αίσθημα καθήκοντος:
«Η τιμή κλιμακώνεται και διαφοροποιείται από το κάθε άτομο ξεχωριστά… Η τιμή δεν απονέμεται απλώς. Κερδίζεται. Και ακόμη κι όταν προσφέρεται, πρέπει να την κρίνεις αυστηρά… Υπηρέτησα με το πρόταγμα “δίνω και δεν παίρνω”», αναφέρει μεταξύ άλλων ο πρώην δήμαρχος.
Ο Βαγγέλης Λαμπάκης σημειώνει πως η τιμή που του αποδίδουν οι πολίτες με τις ευχαριστίες τους για το έργο του είναι αρκετή για εκείνον:
«Νιώθω ανέτοιμος να δεχθώ αυτή την τιμή. Εισπράττω μέγιστη αναγνώριση από τους συμπολίτες μου. Αυτό μου φτάνει».
Η στάση του πρώην δημάρχου φανερώνει μια συνέπεια λόγων και πράξεων που σπανίζει στη δημόσια ζωή. Δεν είναι η πρώτη φορά που αρνείται προσωπική προβολή, τονίζοντας με κάθε ευκαιρία πως ο χώρος της πολιτικής δεν είναι ατομικό βήμα, αλλά συλλογικό έργο.
Η επιστολή του κλείνει χωρίς δραματισμούς, αλλά με αξιοπρέπεια και βάρος:
«Πιστέψτε με, αυτό μου φτάνει».
Αναλυτικά η επιστολή του Βαγγέλη Λαμπάκη :
Προς τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξανδρούπολης
Με αφορμή την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξανδρούπολης περί ονοματοδοσίας στο προσεχές διάστημα της μίας εκ των τριών αποθηκών εντός του λιμένα Αλεξανδρούπολης στο όνομά μου, όπως πληροφορήθηκα από τον τοπικό τύπο, καταθέτω τις παρακάτω σκέψεις και θέση μου.
Η τιμή κλιμακώνεται και διαφοροποιείται από το κάθε άτομο ξεχωριστά, σαν έννοια.
Διαμορφώνεται ανάλογα με την κοινωνική μονάδα που απευθύνεται, συνδέεται με την συνείδηση του κάθε ατόμου, με την πολιτική του πεποίθηση, την κοινωνική εμβάθυνση και την ευαισθησία του.
Η τιμή επίσης χρωματίζεται από το εφαλτήριο της κίνησής της, όταν έρχεται ως απονομή και γίνεται αποδεκτή ή όχι από το κρηπίδωμα της προσωπικότητας του ανθρώπου στον οποίο απευθύνεται και από τις μέχρι τότε επιλογές του πάνω στις οποίες στηρίχτηκε η ζωή του μέχρι τη στιγμή που πρέπει να απαντήσει στο κάλεσμά της.
Πάλεψα στη ζωή μου και ζυμώθηκα με αρχές και αξίες και ιδιαίτερα με το πρόταγμα «δίνω και δεν παίρνω». Αυτό υπηρέτησα και υπηρετώ από όποια θέση έζησα μέσα στην κοινωνία, ώσπου ήρθε η στιγμή να ζυγιστώ στον αμιγώς ηθικό τομέα, εκεί όπου φαίνεται, ΣΧΕΔΟΝ, αδύνατο να πεις όχι.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΣΧΕΔΟΝ.
Με όλη μου την καρδιά, ευχαριστώ το Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης για την τιμή να δώσουν το όνομα μου σε μια από τις τρεις αποθήκες του λιμανιού μας.
Για τους παραπάνω όμως λόγους, αλλά και γιατί «φοβόμουν και φοβάμαι» να παίρνω από το δημόσιο χώρο, νοιώθω ανέτοιμος να δεχθώ αυτήν την τιμή.
Εισπράττω μεγίστη τιμή από τους συμπολίτες μου, που ακόμα και τώρα μου δείχνουν την εκτίμηση τους, λέγοντας με, Δήμαρχε σ’ ευχαριστούμε για όσα εμείς και οι επόμενες γενιές θα απολαμβάνουμε από τα έργα σου.
Και πιστέψτε με, ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ !
Αλεξανδρούπολη, 09-05-2025
Βαγγέλης Λαμπάκης
