Πίσω από τις γεμάτες ταβέρνες και τα ρεκόρ αφίξεων, κάποιοι πολίτες βλέπουν φόρτο, ταλαιπωρία και απειλή. Η άλλη πλευρά της τουριστικής εξίσωσης στην πόλη.
Η τουριστική κίνηση από την Τουρκία προς την Αλεξανδρούπολη παρουσιάζεται ως επιτυχία. Τα εστιατόρια γεμίζουν, τα μαγαζιά δουλεύουν, οι δρόμοι κατακλύζονται. Όμως… είναι όλοι ευχαριστημένοι; Όχι ακριβώς.
Σε μια επιστολή που στάλθηκε στο Δέλτα TV και στο pameevro.gr, πολίτης της πόλης μιλά έξω από τα δόντια:
«Όφελος από τους Τούρκους επισκέπτες βλέπουν μόνο οι επιχειρήσεις εστίασης-τουρισμού. Όλοι οι άλλοι κλάδοι απλώς βλέπουν να αυξάνεται η ταλαιπωρία τους».
Δικηγόροι, μηχανικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, στρατιωτικοί, τραπεζικοί, ακόμα και αγρότες , όλοι τους, λέει, υποφέρουν καθημερινά από το κυκλοφοριακό χάος και την ανυπαρξία θέσεων στάθμευσης. Και η αιχμή:
«Όπου βρεθείς στην Αλεξανδρούπολη, στους δρόμους, στις ταβέρνες, στα σούπερ μάρκετ, ακούς παντού τούρκικα. Λες και βρίσκεσαι στην Τουρκία».
Μια άλλη οπτική: Όταν ο τουρισμός δεν είναι ευπρόσδεκτος
Το ζήτημα δεν είναι αν πρέπει να υποδεχόμαστε τουρίστες. Το ζήτημα είναι πώς, πόσους και με τι τίμημα. Όπως γράφεται χαρακτηριστικά στην επιστολή:
«Η κυβέρνηση, αφού εξαθλίωσε οικονομικά τους Έλληνες, τώρα λέει: Αφού δεν μπορούν οι Έλληνες να ξοδέψουν, θα φέρουμε Τούρκους να ξοδεύουν».
Και η απορία: Ποιος εξυπηρετείται πραγματικά;
Από το κυκλοφοριακό, στις γεωπολιτικές ενστάσεις
Η επιστολή δεν μένει μόνο στην καθημερινότητα. Θίγει και ζητήματα εθνικής πολιτικής και ιστορικής δυσπιστίας:
«Οι Τούρκοι διατηρούν το casus belli. Θέλουν να κατακτήσουν όχι μόνο τη χώρα μας αλλά και όλη την Ευρώπη. Γιατί τους διευκολύνουμε;»
«Θα τουρκέψουμε;», αναρωτιέται ο πολίτης, κάνοντας πολλούς αναγνώστες να… στρέψουν αυθόρμητα το βλέμμα στους δρόμους της πόλης.
Τουρισμός με μέτρο, ασφάλεια με αρχές, συνύπαρξη με σχέδιο
Η αυξημένη παρουσία Τούρκων επισκεπτών στην Αλεξανδρούπολη είναι αναμφισβήτητα μια πραγματικότητα που δημιουργεί νέα δεδομένα. Από τη μία πλευρά, φέρνει οικονομική ανάσα σε κλάδους του τουρισμού και της εστίασης. Από την άλλη, αναδεικνύει χρόνια προβλήματα στις υποδομές και όχι μόνο της πόλης.
Το ζήτημα δεν είναι αν «θέλουμε» ή «δεν θέλουμε» τους επισκέπτες. Το ζήτημα είναι αν έχουμε σχέδιο, ισορροπία και διάθεση ουσιαστικής διαχείρισης της κατάστασης. Χωρίς υπερβολές, χωρίς φοβίες , αλλά και χωρίς ωραιοποιήσεις.
Ο τουρισμός είναι ευλογία, όταν εξυπηρετεί και σέβεται τον τόπο που τον φιλοξενεί και οι κάτοικοι αυτού του τόπου, έχουν κάθε δικαίωμα να ακουστούν.
