Καταγγελία από πολίτη – Το “παρκάρω όπου θέλω” στην πράξη
Στην πόλη που υποτίθεται ότι οραματίζεται “βιώσιμη κινητικότητα”, η ίδια η Δημοτική Αρχή δείχνει πώς να γράφεις τον πεζό στα… παρμπρίζ σου.
Όχημα του Δήμου σταθμεύει πάνω στο πεζοδρόμιο επιδεικτικά την ώρα που περνά πεζός , σαν να του ανήκει. Ο πεζός, αναγκάζεται να κατέβει στον δρόμο, με τα αυτοκίνητα να περνούν δίπλα του. Ζητά εξηγήσεις. Και παίρνει… διαμάντι απάντηση:
“Από τον Δήμο είμαστε. Συνεργείο. Πού να το βάλουμε δηλαδή;”
Και ναι. Το είπαν σοβαρά. Γιατί βλέπεις, αν είσαι του Δήμου, δεν ισχύει ο ΚΟΚ. Ούτε η κοινή λογική. Ούτε ο σεβασμός.
Ο πολίτης που είχε το θράσος να θέλει να περπατήσει σε πεζοδρόμιο – ρώτησε:
“Δηλαδή για να παρκάρεις εσύ, πρέπει εγώ να βγω στο δρόμο;”
Υπάλληλος: “Δίκιο έχεις του λέει ο υπάλληλος, αλλά και γω; που να το βάλω; Στον δρόμο περνάνε αυτοκίνητα.”
Και η ερώτηση του πεζού, η πιο λογική:
“Και εγώ τι είμαι; Εμπόδιο για να παρκάρεις; Να βγω στο δρόμο δηλαδή για να κάνεις εσύ δουλειά; Βάλε τουλάχιστον κώνους όπως κάνουν τα υπόλοιπα συνεργεία!”
Αν αυτή είναι η νοοτροπία των υπηρεσιών του Δήμου, τότε πώς απαιτούμε από τους πολίτες να σέβονται τον ΚΟΚ, τα ΑμεΑ, τις μητέρες με καρότσια ή τους ηλικιωμένους; Το πεζοδρόμιο ανήκει στον πεζό. Όχι στο βαν. Όχι στο “είμαι του Δήμου”.
Πού είναι οι γνωστοί “εργοταξιακοί” κωνοι;
Πού είναι η πρόνοια για την ασφάλεια του πολίτη;
Πού είναι η ντροπή;
