Ο Άγιος Γεώργιος είναι ο κατεξοχήν στρατιωτικός άγιος. Φέρει τα επώνυμα Μεγαλομάρτυς, Ταξιάρχης, Καλλίνικος και Τροπαιοφόρος και είναι από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο.
Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου ή για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, όπου εάν η ημέρα συμπέσει πριν την Ανάσταση, μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου.
Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται Άγιος της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Ορθόδοξης, της Λουθηρανικής και της Αρμενικής Εκκλησίας, ενώ τιμάται σε μεγάλο βαθμό και στην Τουρκία.
Η εικόνα του έφιππου αγίου συνόδευε τις εκστρατείες του Βυζαντινού Στρατού ξέχωρα από των άλλων στρατιωτικών μαρτύρων, Δημητρίου, Προκοπίου και των δύο Θεοδώρων.
Με καταγωγή από την Καππαδοκία και την Παλαιστίνη, προερχόμενος από οικογένεια που υπηρετούσε στη ρωμαϊκή στρατιωτική ιεραρχία, δεν άργησε να προσέλθει στις τάξεις του ρωμαϊκού στρατού και να ανέλθει στην ιεραρχία του.
Ο τρίτος χριστιανικός αιώνας ήταν μια περίοδος ειρήνης σε γενικές γραμμές για την Εκκλησία και έτσι ο αριθμός των χριστιανών αυξήθηκε ταχύτατα, ώστε να καταστούν τελικά η πλειονοψηφία των υπηκόων της αυτοκρατορίας.
Οι πιστοί της χριστιανικής πίστης τότε αυξήθηκαν ιδιαιτέρως ανάμεσα στα μέλη της ρωμαϊκής πολιτικής και στρατιωτικής ιεραρχίας, καταλαμβάνοντας εξέχουσες θέσεις! Η άνοδος στο θρόνο του Διοκλητιανού (884-305) συνδυάστηκε με μια απόπειρα αποκατάστασης των ρωμαϊκών αξιών, όπως της πίστης στην ρωμαϊκή θρησκεία.
Η προσπάθειά του αυτή οδήγησε πολλούς χριστιανούς στο μαρτύριο και στη φυλακή.
Ανάμεσά στους μάρτυρες που διακρίθηκαν ήταν και ο Γεώργιος, προβεβλημένο μέλος της στρατιωτικής ιεραρχίας.
Η συναξαριστική παράδοση αποδίδει πλήθος μαρτυρίων που υπέστη ο Άγιος Γεώργοις προκειμένου να αλλάξει την πίστη του.
Έμεινε εδραίος και στο τέλος ακολούθησε ο θάνατος διά αποκεφαλισμού, όπως προβλεπόταν για τους Ρωμαίους πολίτες.
Το λείψανο το δικό του και της μητέρας του, που φαίνεται να μαρτύρησε μαζί του την ίδια ή την επομένη ημέρα, μεταφέρθηκαν από τον ακόλουθό του Πασικράτη, στη Λύδδα της Παλαιστίνης, όπου η τιμή του διαδόθηκε ευρύτατα και ανεγέρθηκε ναός του αγίου που συγκέντρωνε πλήθος προσκυνητών.
Η εικόνα του Αγίου που είχε επικρατήσει, ήταν αυτή με την εμφάνιση Ρωμαίου αξιωματούχου, αν και η απεικόνιση του ως πολεμιστή μετά την εικονομαχική έριδα διαδόθηκε κυρίως στην Καππαδοκία, όπου οι στρατιωτικοί άγιοι έχαιραν μιας ιδιαίτερης τιμής.
Έτσι, ο Άγιος Γεώργιος απεικονίζεται είτε ως προστάτης των στρατιωτών είτε και ως ο κατεξοχήν διώκτης του κακού.
