Στην καρδιά της Αλεξανδρούπολης, δίπλα και κάτω από τον φάρο, μια νέα γενιά χαράζει ρόδες και όνειρα στην άσφαλτο. Skateboards, μουσική και φωνές στο skatepark της παραλιακής.
Το skatepark της παραλιακής δεν είναι απλώς μια ράμπα με γκράφιτι, είναι η καρδιά μιας κουλτούρας που μεγαλώνει. Κάτω απ’ τον φάρο και μέσα σε graffiti που λένε περισσότερα από λέξεις, οι πιτσιρικάδες της Αλεξανδρούπολης ξεπερνούν το βαρετό και μουντό. Φτιάχνουν κάτι δικό τους. Με ιδρώτα, με φόρα και με μουσική από κινητά σε τσίτα.
Χωρίς χορηγούς, χωρίς φίλτρα
Καπέλα ανάποδα, φανέλες δεκαετίας ’90, παντελόνια που δεν κόβουν την κίνηση. Οι κανόνες δεν γράφονται, τηρούνται. Το street skate είναι στάση ζωής. Εδώ δε μιλάμε για οργάνωση με ωράρια αλλά για μία κοινότητα. Για ένα αστικό περιθώριο που δεν ζητά, αλλά παίρνει χώρο με το στυλ του.
Κάτι αλλάζει στην πόλη
Το skatepark λειτουργεί σαν «θερμόμετρο» της σχέσης της πόλης με τους νέους. Δεν χρειάζεται να ρωτήσεις τι σκέφτονται οι πιτσιρικάδες. Αρκεί να τους δεις στις φωτογραφίες ή ένα απόγευμα από κοντά. Κάποιοι κάνουν το πρώτο τους ollie, άλλοι πετούν από τη μια άκρη στην άλλη. Όλοι όμως, είναι εκεί για τον ίδιο λόγο, επειδή αυτό το κομμάτι της πόλης τους ανήκει. Για λίγο. Για όσο κρατά η φόρα.
Ποιοι είναι οι ρόλοι μας τελικά;
Αν σήμερα σε ενοχλεί ο ήχος της ρόδας τους, σκέψου πως αύριο μπορεί να μην υπάρχει κανείς να τον κάνει. Κι όταν λείπει η παρουσία τους, δεν θα φταιν αυτοί που έφυγαν, αλλά εμείς που δεν σταθήκαμε δίπλα.
