Την 100% αποζημίωση των πληγέντων στις πυρκαγιές στον Εβρο από ευρωενωσιακά κονδύλια διεκδικεί η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με Ερώτηση που κατέθεσαν προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι ευρωβουλευτές του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος.
Μεταξύ άλλων σημειώνουν: «Για 17 μέρες μαινόταν ανεξέλεγκτο το πύρινο μέτωπο στον Εβρο, κατέχοντας τη θλιβερή “πρωτιά” με τη μεγαλύτερη πυρκαγιά σε επίπεδο ΕΕ από το 2000.
Ο λαός της περιοχής και οι εξουθενωμένοι πυροσβέστες βίωσαν έναν εφιάλτη. Κάηκαν πάνω από 930.000 στρέμματα γης, ανυπολόγιστες είναι οι καταστροφές στις αγροκαλλιέργειες και κατοικίες, ενώ το Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμμης – Σουφλίου έχει πλέον χάσει τη μισή και πλέον έκτασή του από το 2011 έως σήμερα, με πάνω από 133.000 στρέμματα δάσους να έχουν χαθεί στη φετινή πυρκαγιά.
Ειδικά για το Εθνικό Πάρκο οι τραγικές επιπτώσεις της πυρκαγιάς δεν είναι μόνο το απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς τοπίο που έγινε στάχτη, αλλά και ο αντίκτυπος που έχει στην πανίδα και στη χλωρίδα ολόκληρης της περιοχής. (…)
Η αντίδραση του κρατικού μηχανισμού σε αυτό το διαρκές έγκλημα έφτασε μέχρι την ενεργοποίηση του 112, στη γνωστή λογική “ο σώζων εαυτόν σωθείτω”, ενώ πρόκληση αποτελούν οι αποζημιώσεις – ψίχουλα που υποσχέθηκε το αρμόδιο υπουργείο στους πυρόπληκτους.
Παράλληλα το κράτος αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι στην καταστολή είναι και “ικανό” και “επιτελικό”, σπεύδοντας να συλλάβει με συνοπτικές διαδικασίες όσους αντέδρασαν ενάντια στο κόψιμο δέντρων στο Αλσος Φυτωρίου στην Αλεξανδρούπολη, την ώρα που τεράστιο κομμάτι του δάσους της περιοχής τους έχει γίνει στάχτη.
Οι ισχυρισμοί που επικαλείται η κυβέρνηση προκειμένου να αποτινάξει από πάνω της την ευθύνη για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα προκαλούν οργή.
Εφτασε στο σημείο να αποδώσει την ευθύνη του εμπρησμού στους κατατρεγμένους μετανάστες και πρόσφυγες, που η κυβερνητική – ευρωενωσιακή πολιτική έχει καταδικάσει να περνούν από ολοένα και πιο επικίνδυνες διαδρομές για να ξεφύγουν από τη φτώχεια, τον πόλεμο, τους διωγμούς. Αυτή είναι η πολιτική που δίνει βούτυρο στο ψωμί κάθε ρατσιστικής, αντιδραστικής αντίληψης, με αποτέλεσμα αποκρουστικά και απαράδεκτα γεγονότα σαν και τα πογκρόμ που οργάνωσαν φασιστοειδή στον Εβρο.
Οσο για τη λεγόμενη κλιματική κρίση, αυτή είναι το βολικό άλλοθι της κυβέρνησης και δεν μπορεί να δικαιολογήσει ούτε τους 4.500 πυροσβέστες που λείπουν από τη χώρα μας, ούτε τα αποψιλωμένα δασαρχεία.
Αντιθέτως, είναι η εμπορευματοποίηση της γης, των δασών, η “αξιοποίηση” τεράστιων εκτάσεων προς όφελος επιχειρηματικών ομίλων, ο διαχωρισμός της πρόληψης από την καταστολή, η υποχρηματοδότηση και υποβάθμιση όλων των κρατικών υπηρεσιών πρόληψης και προστασίας, η λογική του “κόστους – οφέλους” στο ποια έργα υποδομής θα πραγματοποιηθούν και ποια όχι, ανάλογα και πάλι με τα συμφέροντα των επενδυτών, οι αιτίες που ο λαός μένει συνεχώς απροστάτευτος, έρμαιο σε κάθε ακραίο φαινόμενο. Αυτή η πολιτική είναι ο μεγαλύτερος “εμπρηστής”.
Οσο για τον λεγόμενο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας “RescEU”, επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο, με την καθυστερημένη ενεργοποίησή του, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά πόσο πίσω από τις ανάγκες των λαών της Ευρώπης βρίσκεται και αυτός ο ευρωενωσιακός μηχανισμός, που νομιμοποιεί και διαιωνίζει το καθεστώς τεράστιων ελλείψεων σε κάθε κράτος – μέλος».
Με βάση τα παραπάνω, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ υπέβαλαν τα εξής ερωτήματα:
«Ερωτάται η Επιτροπή πώς τοποθετείται:
— Για την αξιοποίηση κονδυλίων όπως του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ, προκειμένου να κατευθυνθούν όχι στην κερδοφορία των ομίλων, όπως αυτά προορίζονται μέχρι σήμερα, αλλά στην ανακούφιση των πληγέντων, στη χορήγηση άμεσων γενναίων ενισχύσεων, στην επίσπευση της αποκατάστασης του συνόλου των ζημιών σε σπίτια με καταστήματα, καλλιέργειες, ζώα, αγροτικές και κτηνοτροφικές υποδομές και μηχανήματα, αυτοκίνητα, στη στελέχωση και εξοπλισμό των Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας και τη λήψη όλων των άμεσων μέτρων δημόσιας υγείας και αποκατάστασης όλων των δικτύων και υποδομών των πληγέντων περιοχών, της άμεσης εκπόνησης και εκτέλεσης όλων των αναγκαίων αντιπλημμυρικών.
— Στο γεγονός ότι η διαρκής μείωση των πυροσβεστικών δυνάμεων σε όλη την ΕΕ και των 4.500 ελλείψεων στην Ελλάδα, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης και της λογικής “κόστους – οφέλους” κυβερνήσεων και ΕΕ, οδηγεί στην εξάντληση των λιγοστών υπαρχουσών δυνάμεων και αφήνει απροστάτευτες ανθρώπινες ζωές, περιουσίες και περιβάλλον.
— Στο γεγονός ότι ενώ επικαλείται τη λεγόμενη αποκατάσταση της φύσης και την προστασία του περιβάλλοντος, με βάση και τον νέο Κανονισμό της περί “αποκατάστασης της φύσης”, αποδεικνύεται ότι η ίδια η πολιτική της είναι αυτή που οδηγεί σε τέτοια καταστροφή, όπως αυτή του Εβρου, που με βάση υπολογισμούς επιστημόνων θα χρειαστούν τουλάχιστον 150 – 200 χρόνια για να αποκατασταθεί».
