Πολλά και κρίσιμα είναι τα ερωτήματα που προκαλούνται από τις επιλογές της κυβέρνησης, να περάσει στην ουσία τρία νομοσχέδια τριακοσίων περίπου κρίσιμων άρθρων και τροπολογιών, ενεργειακών και περιβαλλοντικών ρυθμίσεων στη συσκευασία του ενός, με διαδικασίες προσχηματικής διαβούλευσης.
Το προτεινόμενο πλαίσιο που ουσιαστικά αφορά στη μετονομασία της Ρ.Α.Ε. (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) σε Ρ.Α.Α.Ε.Υ. (Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων) και την ανάληψη από πλευράς της του ελέγχου των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης των αποβλήτων, κατατέθηκε από την Κυβέρνηση στην Βουλή την 1η Μαρτίου δηλαδή κατά τη διάρκεια του εθνικού πένθους για το δυστύχημα στα Τέμπη. Υποτιμώντας κάθε έννοια δημόσιας διαβούλευσης και καλής νομοθέτησης, προηγήθηκε διαβούλευση fast-track μόλις τεσσάρων ημερών που περιλάμβαναν και το τριήμερο της Αποκριάς. Όλες οι ρυθμίσεις για τη «μεγάλη» αυτή μεταρρύθμιση, καταρτίστηκαν «εν κρυπτώ», καθώς δεν μετείχε κανένας θεσμικός φορές όπως οι ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ, οι δήμοι ή οι περιφέρειες.
Όσο κι αν δεν το παραδέχονται στην κυβέρνηση, η μεταρρύθμιση αυτή στρώνει το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης του νερού και των απορριμμάτων και την τακτοποίηση ημετέρων με παχυλούς μισθούς. Η επιλογή αυτή της κυβέρνησης, θα οδηγήσει σε υψηλό κόστος για το νερό και τα απορρίμματα για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, ώστε να έχουν υπερκέρδη λίγοι, αφού μοναδικό κριτήριο στη διαχείριση θα είναι το κέρδος ενός ιδιώτη.
Τι περίεργη χρονική σύμπτωση η ψήφιση του νομοσχεδίου με την παραμονή εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Νερού!
Οι διαβεβαιώσεις ότι αυτή τη στιγμή δεν τίθεται θέμα για την ιδιωτικοποίηση του νερού, δεν αναιρούν το γεγονός ότι το προτεινόμενο πλαίσιο για την ΡΑΑΕΥ δεν εξυπηρετεί μόνο την εποπτεία, ρύθμιση, κοστολόγηση και τιμολόγηση ενός υπό δημόσιο έλεγχο δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης, αλλά και για την ενδεχόμενη αλλαγή στρατηγικής προς μια λογική ιδιωτικοποίησης.
Βέβαια, η ιδιωτικοποίηση δε θα ήταν μια απλή διαδικασία, καθώς θα απαιτούσε να παρακαμφθεί η πολύ ισχυρή αντίρρηση του Συμβουλίου της Επικρατείας, όμως ακριβώς γι’ αυτό επιχειρείται να τεθεί υπό τον έλεγχο της ρυθμιστικής αρχής, η οποία χρησιμοποιείται καθαρά ως προθάλαμος της ιδιωτικοποίησης των νερών στην χώρα μας και μέσω της οποίας επιχειρείται να ξεπεραστούν οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Συντάγματος που απαγορεύουν την ιδιωτικοποίηση του.
Δημιουργεί απορία το γεγονός της μη ενίσχυσης διοικητικά και οργανωτικά των φορέων παροχής νερού ύδρευσης και αποχέτευσης, κάτι που το έχουν πραγματικά ανάγκη και αντ’ αυτού θα εποπτεύονται από μια Ρυθμιστική Αρχή που δεν επιτρέπεται αλλά κι ούτε μπορεί να παρέχει καμιά υποστήριξη και τεχνική βοήθεια.
Η κυβέρνηση, ακόμη και τις τελευταίες ημέρες της διακυβέρνησής της, επιχειρεί να αποδομήσει τη δημόσια περιουσία και τα δημόσια αγαθά που έμειναν υπό τον έλεγχο του κράτους, όπως είναι το νερό. Δυστυχώς με τέτοια νομοθετήματα, δεν μπορεί να περιμένουν οι πολίτες από τη Ν.Δ. να φτιάξει ένα σύγχρονο κράτος.
Λευτέρης Χαμαλίδης
Υποψήφιος Βουλευτής Έβρου ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής
