Τα πρώτα βλέμματα της πόλης προς τα ανατολικά, αποκαλύπτουν εικόνες ντροπής – εγκαταλελειμμένα τρένα, σκουπίδια, αυτοσχέδιες εστίες. Έτσι υποδέχεται η Αλεξανδρούπολη τον επισκέπτη.
Αν η Αλεξανδρούπολη θέλει να λογίζεται ως πύλη της Ευρώπης, κόμβος ανάπτυξης και τουριστικός προορισμός, τότε πρέπει να δει τι δείχνει στους επισκέπτες της και αυτό που δείχνει σήμερα στην ανατολική της είσοδο είναι μια εικόνα ντροπής:
- Σκουριασμένα βαγόνια
- Ξεχασμένα μηχανήματα
- Σαπισμένα μεταλλικά εξαρτήματα
- Άγρια βλάστηση που έχει καταπιεί τα πάντα
Ανάμεσα σε όλα αυτά, ξεπροβάλλει κάτι ακόμα πιο σοκαριστικό:
Αυτοσχέδια “ζωή” μέσα σε σιδηροδρομικά κουφάρια
Στο βάθος φαίνεται ένα παιδικό καρότσι. Μια καρέκλα. Ένα τραπέζι με κανάτες, μπουκάλια, προσωπικά αντικείμενα. Διαλυμένα ποδήλατα. Αυτοσχέδιο «σαλόνι» από πεταμένα έπιπλα.
Κάποιοι άνθρωποι ζουν εδώ. Στην είσοδο της πόλης. Στη μέση της εγκατάλειψης.
Δεν είναι μόνο αισθητικό το πρόβλημα. Είναι ζήτημα δημόσιας υγείας, κοινωνικής μέριμνας και ευθύνης.
Ερωτήματα χωρίς απάντηση
- Ποιος ελέγχει την περιοχή;
- Ποιος φροντίζει για την καθαριότητα και την ασφάλεια;
- Τι μέτρα έχουν ληφθεί για τους ανθρώπους που ίσως ζουν εκεί;
Η εικόνα αυτή δεν ταιριάζει σε μια πόλη που διαφημίζει τον εαυτό της ως στρατηγική, τουριστική και αναπτυξιακή πρωτεύουσα της Θράκης.
Οφείλουμε να δούμε κατάματα αυτή την εγκατάλειψη, να εργαστούν οι ιθύνοντες ώστε να γίνει η Αλεξανδρούπολη στην πράξη αυτό που αξίζει να είναι και όχι να την κρύβουμε πίσω από διαφημιστικά φυλλάδια, τουριστικές καμπάνιες και τουριστικές εκθέσεις.
