Πιο επίκαιρη από ποτέ είναι η συζήτηση που έχει ανοίξει στις τοπικές κοινωνίες της ΑΜ-Θ (Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης), αναφορικά με την αναγκαιότητα δημιουργίας ΜΕΘ Παίδων.
Μόλις λίγες ημέρες πριν, ο 4χρονος Γιωργάκης από τη Θάσο, ταξίδεψε από κοντά μας για την γειτονιά των Αγγέλων. Το σοκ, τόσο για την τοπική κοινωνία, όσο και σε ένα ευρύτερο γεωγραφικό φάσμα, προκάλεσε λύπη, δάκρυα, οργή. Το πένθος, αβάσταχτο. Η απορία, τεράστια. Το κενό, αναντικατάστατο.
“Μα είναι δυνατόν εν έτει 2024 να φεύγουν τα παιδιά μας έτσι;”
Είναι οπωσδήποτε η πρώτη σκέψη, κάθε γονιού, κάθε πολίτη, στο άκουσμα ενός τόσο τραγικού γεγονότος.
Αλίμονο αν το κάθε παιδί που κολλούσε στρεπτόκοκκο έφευγε έτσι άδικα από τη ζωή
Ποτέ και κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ακριβώς τους λόγους ή τις συγκυρίες που οδηγούν σε μια τόσο οδυνηρή κατάληξη. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο καθένας από το περιβάλλον -είτε μιλάμε για οικογένεια, είτε για υγειονομικό προσωπικό- θα κάνει τα πάντα, τα αδύνατα δυνατά για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Τι συμβαίνει ωστόσο όταν η ανάγκη για μέριμνα ξεφεύγει από το οικείο περιβάλλον και χρήζει των μεγίστων “αγαθών” που μπορεί να προσφέρει μια κοινωνία στον πολίτη της, ειδικά στον τομέα της υγείας και της περίθαλψης; Η απάντηση αποτελεί δυστυχώς γροθιά στο στομάχι, καθώς απαρτίζεται από ανούσιες αναμονές, έλλειψη προσωπικού, μη σωστά στελεχωμένες μονάδες .
Μία ολόκληρη περιφέρεια, 6 νομοί, 6 νοσοκομεία δίχως ΜΕΘ Παίδων. Πόσοι ακόμη γονείς πρέπει αν μπουν αντίθετο ρεύμα για να “πιάσουν τον χρόνο” σε περίπτωση ανάγκης; Πόσοι γονείς ακόμη θα αγωνιούν για το αν υπάρχει κλίνη ελεύθερη στο Ιπποκράτειο της Θεσσαλονίκης;
Με πρωτοβουλία λοιπόν της τοπικής ομάδας Θάσος Νερό SOS ξεκίνησε η δράση με βασικό αίτημα ” Τη δημιουργία ΜΕΘ Παίδων στο νοσοκομείο της Καβάλας”, με την ελπίδα να εισακουστούν οι σκέψεις, οι προβληματισμοί αλλά και οι μεγάλες ανάγκες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Περιφέρειας.
