Η επιταχυνόμενη απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο μεγαλώνει το επενδυτικό ενδιαφέρον για τους νέους τερματικούς σταθμούς στην Ελλάδα. Ήδη πολλά ξένα επενδυτικά κεφάλαια, χτυπούν την πόρτα της Gastrade, ζητώντας συμμετοχή στο δεύτερο τερματικό, για τον οποίο πήρε πρόσφατα άδεια από τη ΡΑΕ. Από αμερικάνικα και ευρωπαϊκά κεφάλαια μέχρι επενδυτές και εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε υποδομές LNG προερχόμενες από την Ασία και την Αυστραλία, το ενδιαφέρον είναι μεγάλο.
Κοινός παρονομαστής, η πρόθεση εισόδου τους στο μετοχικό κεφάλαιο του νέου project, με τους πέντε μετόχους της Gastrade να το καταγράφουν, χωρίς φυσικά να λαμβάνονται αποφάσεις, αφού είναι ακόμη νωρίς, δεδομένου ότι το σχέδιο βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο.
Το επενδυτικό ενδιαφέρον ενεργοποίησε η άδεια που πήρε πρόσφατα η Gastrade από τη ΡΑΕ για αυτό το δεύτερο project, του οποίου η εκτιμώμενη επένδυση ανέρχεται σε 400 – 500 εκατ. ευρώ, αφού το δεύτερο αυτό έργο θα είναι μεγαλύτερης χωρητικότητας από το πρώτο. Του τελευταίου η χωρητικότητα είναι λίγο πάνω από 5 bcm, ενώ του δεύτερου θα κινείται στα επίπεδα των 6 bcm.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι διαφαίνεται και εδώ μια αυξανόμενη κινητικότητα, αφού οι συνθήκες για τέτοια projects στην Ελλάδα είναι κάτι παραπάνω από ευνοϊκές και ο ρόλος της Αλεξανδρούπολης γίνεται όλο και πιο κομβικός, όπως φάνηκε και από τις συχνές αναφορές κατά τις επαφές Μπάιντεν- Μητσοτάκη, αλλά και την χθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού στο Κογκρέσο. Το αμερικανικό ενδιαφέρον για επενδύσεις που αφορούν το LNG στην Ελλάδα ήταν και μια από τις πτυχές των συναντήσεων της ελληνικής αντιπροσωπείας στις ΗΠΑ, χωρίς να γίνουν γνωστές περαιτέρω πληροφορίες.
Είχαν προηγηθεί οι αναφορές Μητσοτάκη τόσο προς τον πρόεδρο Μπάιντεν, όσο και κατά την ομιλία στο Κογκρέσο, για τον ενεργειακό κόμβο στον οποίο μετατρέπεται η Αλεξανδρούπολη – μια από τις στιγμές κατά τις οποίες εισέπραξε παρατεταμένο χειροκρότημα- καθώς και για το ρόλο που σχεδιάζει να παίξει η Ελλάδα ως πύλη για την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από φθηνές, ανανεώσιμες πηγές, κυρίως από τον ήλιο στη Μέση Ανατολή και την Αφρική.
Οι αμερικανοί συνομιλητές του πρωθυπουργού γνωρίζουν ότι όταν από τέλη του 2023 τεθεί σε λειτουργία το FSRU Ι, τότε αμερικανικά φορτία LNG θα μπορούν να καλύπτουν τις ενεργειακές ανάγκες ακόμη και της Ουκρανίας, φτάνοντας στην ίδια τη ρωσική αυλή, μέσω Αλεξανδρούπολης.
Όταν θα έχει ολοκληρωθεί ο τερματικός σταθμός της Αλεξανδρούπολης, η εγκατάσταση θα μπορεί να δέχεται φορτία LNG από κάθε μέρος του πλανήτη, όπως από ΗΠΑ και Κατάρ. Το υγροποιημένο αέριο αφού πρώτα θα αεριοποιείται στη συγκεκριμένη εγκατάσταση, θα εισέρχεται στο εθνικό σύστημα αγωγών και από εκεί μέσω του έτοιμου, τότε, ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB, θα μεταφέρεται στη Βουλγαρία, και μετά, μέσω ενός συστήματος διασυνδετηρίων αγωγών, θα μπορεί να διοχετεύεται σε Σερβία, Ρουμανία και Β. Μακεδονία. Δεκάδες εταιρείες γειτονικών χωρών, από ΗΠΑ, Μέση Ανατολή και traders ζητούν να κλείσουν χωρητικότητα στον FSRU, ενώ το ίδιο ισχύει για παραγωγούς φυσικού αερίου που θέλουν να πουλήσουν αέριο στα Βαλκάνια. Για ένα έργο, προϋπολογισμού κοντά στα 400 εκατ. ευρώ, με τεχνική δυναμικότητα κοντά στα 5,3 bcm το χρόνο, η Gastrade, η οποία και το υλοποιεί, δέχεται αιτήματα για δέσμευση χωρητικότητας από 500 εκατ. κ.μ. έως και 1 δισ. κμ. Εκ των 5,3 bcm, τα «κλειδωμένα» είναι τα 3,1 bcm, με την Gastrade να συζητά με ενδιαφερόμενους traders και άλλους παίκτες για να κλείσουν τα επιπλέον 2 bcm.
Οσο για τον μεγάλο στόχος λέγεται Αν. Ευρώπη και Ουκρανία. Το δε, μέσο για να φτάσει το LNG ως εκεί, ο παροπλισμένος σήμερα Trans Balkan Pipeline. Ένας αγωγός που κάποτε τροφοδοτούσε και την Ελλάδα, αλλά από το 2020, οπότε και αντικαταστάθηκε από τον Turkish Stream, έπαψε να λειτουργεί. Στο νέο πλέον περιβάλλον, η αχρησιμοποίητη υποδομή που ξεκινά από την Ουκρανία, διασχίζει τη Μολδαβία και Ρουμανία για να φτάσει στη Βουλγαρία, όπου σπάσει σε δύο τμήματα, ένα προς Ελλάδα και ένα προς Τουρκία, θα μπορούσε να διαδραματίσει ένα νέο ρόλο. Εφόσον με την κατάλληλη επένδυση γίνει αντίστροφης ροής, σε συνδυασμό με τον υπό κατασκευή ελληνο-βουλγαρικό αγωγό IGB και τα παρακλάδια του, η παραπάνω εγκαταλελειμμένη υποδομή είναι σε θέση να στέλνει φυσικό αέριο στην Ουκρανία, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι Βουλγαρία και ΗΠΑ βρίσκονται ήδη σε συζητήσεις πάνω στο συγκεκριμένο project.
Πηγή: energypress.gr
