Αυθαιρεσίες παντού, αλλά… κανείς δεν βλέπει τίποτα στην Αλεξανδρούπολη;

Στην Αλεξανδρούπολη, οι κανόνες ισχύουν… μόνο για τους αφελείς.

Γιατί αλλιώς δεν εξηγείται πώς επιχειρήσεις καταλαμβάνουν δημόσιο χώρο ανεξέλεγκτα, στήνουν κατασκευές όπου τους βολεύει και όλα αυτά, μπροστά στα μάτια όλων ,  αλλά χωρίς καμία συνέπεια. (Την ίδια ώρα; Για τόλμησε να παρκάρεις κάτω από το δημαρχείο Αλεξανδρούπολης και θα δεις για πότε θα “ξεφυτρώσει” η Δημοτική Αστυνομία!)

 Πώς γίνεται σε πεζόδρομο να υπάρχουν τραπέζια και δεξιά και αριστερά;

Και δεν μιλάμε για κάποια αυθαιρεσία της στιγμής, αλλά για μόνιμο “στρατόπεδο” με τραπεζοκαθίσματα, διακοσμητικά, γλάστρες, θερμάστρες, ομπρέλες… Ό,τι χρειάζεται ένα κανονικό κατάστημα, απλά το στήνουμε πάνω στο πεζοδρόμιο.

Ποιος υπέγραψε την άδεια για κάτι τέτοιο;
Και αν δεν υπάρχει άδεια, ποιος κάνει τα στραβά μάτια;

Ολόκληρες κατασκευές – σαν να χτίζεις εστιατόριο στο πεζοδρόμιο

Σε άλλες περιπτώσεις, βλέπουμε κατασκευές με στέγες, plexiglass, ξύλα, πατώματα και όλα αυτά πάνω στον κοινόχρηστο χώρο. Μια χαρά ε; Δηλαδή, κανονική επιχείρηση πάνω στο δημόσιο πεζοδρόμιο. Παρόμοιες εικόνες και σε πάρκο της Αλεξανδρούπολης, με τραπεζάκια για κοκτέιλ με 5 ευρώ…..

Αλήθεια, το Τμήμα Πολεοδομίας τι κάνει; Η Δημοτική Αρχή τι λέει ( ή χρησιμοποιεί την Πολεοδομία μόνο για “σφαιροβολία” ); Η Δημοτική Αστυνομία πού είναι; Γιατί η κατάσταση δεν είναι “γκρίζα ζώνη” αλλά κραυγαλέα αυθαιρεσία.

Δεν είναι θέμα “επιχειρηματικότητας” – είναι θέμα δικαιοσύνης

Κανείς δεν είναι κατά της επιχειρηματικότητας. Αλλά όχι εις βάρος των πολιτών, του περιβάλλοντος, της λειτουργίας της πόλης.
Γιατί αλλιώς, ας το πούμε ξεκάθαρα: όποιος έχει λεφτά και “γνωριμίες”, κάνει ό,τι θέλει. Οι υπόλοιποι ας πληρώνουν πρόστιμα και ας κάθονται στα 2 τετραγωνικά που τους δίνει ο δήμος.

 Γιατί δεν μιλά κανείς;

• Μήπως κάποιοι φοβούνται μην τους πούνε “γραφικούς”;

• Μήπως κάποιοι έχουν συμφέροντα;

• Μήπως κάποιοι “συνεργάζονται”;

• Ή μήπως απλά… δεν τους νοιάζει;

Όλα θα ήταν αλλιώς αν υπήρχαν τα παρακάτω:

1. Δημόσιος χάρτης με όλες τις άδειες κατάληψης κοινοχρήστων χώρων (διάφανη διακυβέρνηση).

2. Φωτογραφική καταγραφή των αυθαιρεσιών, με επώνυμη ευθύνη.

3. Ανώνυμη καταγγελία μέσω online φόρμας του Δήμου.

4. Δημοσιοποίηση των ελέγχων και των προστίμων κάθε μήνα.

5. Καμπάνια ενημέρωσης πολιτών: Ο πεζόδρομος δεν είναι προέκταση του μαγαζιού σου.

6. Πολιτική βούληση. Όχι μόνο λόγια.

Τολμά άραγε κανείς;