Χαμόγελα στα καταστήματα, πανικός στα θεμέλια – Μια πόλη που “πετάει” με τουρισμό, χωρίς όμως να ελέγχει το τιμόνι. Πού είναι το σχέδιο; Ποιος σκέφτεται την επόμενη μέρα;
Η Αλεξανδρούπολη σήμερα μοιάζει με success story και λέμε μοιάζει, γιατί απλώς… μοιάζει. Ζει στιγμές που μοιάζουν με «αναπτυξιακό πυρετό», αλλά ποιο είναι το θερμόμετρο που μετρά αυτή την ανάπτυξη;
Ή μάλλον… ποιος το κρατά και σε ποιο μέτωπο το ακουμπάει;
Οικοδομές που δεν προλαβαίνουν να ρίξουν πλάκα
Ολόκληρες οικοδομές “σηκώνονται” με ταχύτητα delivery. Μόνο που δεν φτιάχνονται για να κατοικηθούν. Φτιάχνονται για να… ενοικιαστούν με κωδικό και κλειδί σε κουτάκι. AirBnB. Booking. Πλατφόρμες.
Τοπικοί εργολάβοι μιλούν για «χρυσή περίοδο» ψάχνουν με μανία κληρονόμους για να πάρουν τα οικόπεδα, αλλά τα διαμερίσματα δεν έχουν ανθρώπους, έχουν πελάτες. Χτίζονται για “φιλοξενούμενους” με 3 διανυκτερεύσεις και καφέ στο χέρι.
Ρούχα, κινητά και Play Station – οι «πύργοι των αριθμών»
Τα καταστήματα τρίβουν τα χέρια τους. Ειδικά οι αλυσίδες. Ρούχα, κινητά, ηλεκτρικά. Οι τζίροι εκτοξεύονται.
Τα καταστήματα ρούχων στην Αλεξανδρούπολη σημειώνουν τους μεγαλύτερους τζίρους πανελλαδικά.
Ναι, διάβασες σωστά. Πανελλαδικά.
Οι Τούρκοι τουρίστες περνούν τη ΒΙΠΕ, παρκάρουν όπου και όπως βρουν και αδειάζουν τη VISA τους σε Zara, Public και Jumbo.
Χαμόγελα παντού.
Τοπική οικονομία για ποιον;
Αυτή η “ανάπτυξη” ευνοεί:
Εργολάβους
Αλυσίδες
Πλατφόρμες
Ποιοι αγοράζουν; Ποιοι ψωνίζουν; Τούρκοι. Και καλά κάνουν. Αλλά εδώ αρχίζει το θέμα: Εμείς τι κάνουμε;
Αν αύριο το πρωί, με έναν “καυγά” στο Αιγαίο, με μια κρίση διπλωματίας, με έναν “στραβό” ύπνο του Ερντογάν, με ένα ξαφνικό σύνορο που “κλείνει προσωρινά”…
Κόβεται η ροή. Και μετά;
Ποιος θα μείνει στα AirBnB;
Ποιος θα γεμίσει τα εστιατόρια και τα μπουγατσατζίδικα;
Ποιος θα περάσει τις πόρτες των εμπορικών καταστημάτων;
Ποιος θα σηκώσει την πόλη, όταν εξαφανιστούν οι “σωτήρες του Σαββατοκύριακου”;
Αυτό δεν είναι κακό σενάριο. Είναι αδιανόητη απουσία σχεδιασμού. Ποιος κάνει σχέδιο για την επόμενη μέρα;
Γιατί αυτή τη στιγμή η Αλεξανδρούπολη εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες και κανείς δεν ελέγχει τίποτα.
Ούτε πόσοι έρχονται, ούτε πόσο μένουν, ούτε τι μένει πίσω όταν φύγουν.
Γιατί ενώ η πόλη “πετάει”, κανείς δεν βλέπει ότι πετάμε με… νοικιασμένα φτερά.
Ο Δήμος εγκρίνει 300.000€ για τουριστική προβολή, αλλά μήπως πρέπει να ξεκινήσει καμπάνια αυτοπροστασίας;
Να υπάρξει Plan B;
Να υπάρξει τοπικό σχέδιο επιβίωσης, σε περίπτωση που….;;;;
Δεν υπάρχει εναλλακτική στρατηγική. Δεν υπάρχει στήριξη εσωτερικής οικονομίας. Δεν υπάρχει “τι κάνουμε αν…”.
Υπάρχει μόνο ευφορία και καμπάνιες. Πολλές καμπάνιες!
Επένδυση χωρίς σχέδιο είναι απλώς… εξάρτηση
Κι όταν εξαρτάσαι, δεν αναπτύσσεσαι. Αναπνέεις με ορούς και κάθε φορά που κλείνει ο διακόπτης, παγώνεις.
Η Αλεξανδρούπολη έχει όλα τα φόντα να γίνει ισχυρή από μόνη της, όχι επειδή έρχονται, αλλά επειδή χτίζει για να σταθεί μόνη της.
Το θέμα είναι, θέλει να το κάνει; ή βολεύεται με τον θόρυβο της καλοπέρασης;
