Η δικογραφία έφτασε στη Βουλή, τα κόμματα χτίζουν στρατηγικές, ο σιδηρόδρομος σαπίζει — και η κοινωνία παρακολουθεί απογοητευμένη
Δύο χρόνια μετά την τραγωδία στα Τέμπη, εκεί όπου ο χρόνος σταμάτησε για 57 ανθρώπους, το πολιτικό ρολόι χτυπάει ξανά. Η ογκώδης δικογραφία, 10.000 σελίδων, βρίσκεται πλέον στη Βουλή. Αλλά αντί για κάθαρση, αυτό που κυριαρχεί είναι η σιωπή, οι τακτικισμοί και η σταδιακή αποσύνδεση της κοινωνίας από το πολιτικό σύστημα.
Ο τρόπος με τον οποίο θα ενημερωθούν οι βουλευτές μοιάζει περισσότερο με γραφειοκρατική παρωδία παρά με δημοκρατική διαδικασία. Είκοσι άτομα τη φορά, δέκα υπολογιστές, χωρίς δυνατότητα φωτογράφησης, μόνο σημειώσεις. Η αλήθεια γίνεται διαβαθμισμένο υλικό, και η διαφάνεια μια υπόθεση για λίγους , πίσω από κλειστά γραφεία στον πρώτο όροφο του Κοινοβουλίου.
Η κυβέρνηση δηλώνει, μέσω του υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη, ότι «δεν θα σταθεί εμπόδιο στη Δικαιοσύνη». Πρόκειται για μία διατύπωση διπλωματικά ορθή και πολιτικά βολική. Στην πράξη, υιοθετείται η γραμμή του “φυσικού δικαστή”, δηλαδή μιας αποπολιτικοποιημένης εξέτασης του φακέλου, που δεν περιλαμβάνει αναζήτηση πολιτικής ευθύνης από το Κοινοβούλιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβανόμενος τον κίνδυνο «θεσμικής εκτροπής» του πορίσματος, εξετάζει το ενδεχόμενο κατάθεσης δικού του αιτήματος για Προανακριτική Επιτροπή. Το ΠΑΣΟΚ, από την άλλη, συνεχίζει να επενδύει στην αυτόνομη πορεία, επιμένοντας ότι δεν θα εμπλακεί σε πολιτικά μέτωπα που θολώνουν τη δική του εικόνα αξιοπιστίας. Το κυβερνητικό στρατόπεδο δείχνει διατεθειμένο να αποδεχτεί κοινοβουλευτικές διαδικασίες, μόνο εφόσον δεν “ξεχειλώσει” ο φάκελος σε κακουργηματικό επίπεδο.
Εν τω μεταξύ, ο ΟΣΕ μπαίνει σε διαδικασία ανασχεδιασμού με πρότυπο τη ΔΕΗ, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Ενιαίος φορέας, συγχωνεύσεις και διακηρύξεις περί αποδοτικότητας. Όμως οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα, ακόμα και οι επιβάτες, βλέπουν καθυστέρηση, τεχνική υποβάθμιση, και έναν σιδηρόδρομο που συνεχίζει να μην εμπνέει καμία εμπιστοσύνη.
Στο πεδίο των δημοσκοπήσεων, οι αριθμοί δεν ευνοούν την πολιτική λήθη. Η Pulse καταγράφει μείωση της ΝΔ στο 23,1%, ενώ η Πλεύση Ελευθερίας διατηρείται δεύτερη με 9,5% — ενδεικτικό της έλλειψης εμπιστοσύνης στο παραδοσιακό πολιτικό σύστημα. Το ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με την Interview, έρχεται δεύτερο, αλλά 6 στους 10 πολίτες δηλώνουν πως τα μέτρα της κυβέρνησης για την ακρίβεια κινούνται σε λάθος κατεύθυνση.
Το τραγικό είναι πως δύο χρόνια μετά, κανένα πολιτικό πρόσωπο δεν έχει αναλάβει ουσιαστική ευθύνη. Ο Καραμανλής παραιτήθηκε και επανήλθε. Ο Σπίρτζης τοποθετείται μόνο αμυντικά. Η τραγωδία λειτουργεί σαν φόντο, όχι σαν πεδίο δράσης. Σαν λέξη που καλύπτεται με λέξεις.
Η κοινωνία; Έχει κουραστεί να φωνάζει. Παρακολουθεί τα κόμματα να παίζουν ρητορικά παιχνίδια πάνω σε μια δικογραφία που, πολύ απλά, δεν την αφορά πια. Την αφορά η απουσία αλλαγής. Η σήψη του δημόσιου σιδηροδρόμου. Το συναίσθημα πως ακόμη και η πιο φρικτή καταστροφή, στην Ελλάδα, δεν φτάνει για να αλλάξει κάτι πραγματικά.
