Αναλυτικό ρεπορτάζ για το κόστος ζωής στην Αλεξανδρούπολη το 2025 – χωρίς πολυτέλειες
Η Αλεξανδρούπολη είναι μια πόλη που αγαπάς εύκολα, αλλά για να μείνεις σ’ αυτήν χωρίς να έχεις δικό σου σπίτι, χρειάζεται κάτι περισσότερο από αγάπη:, χρειάζεται μαθηματικά επιβίωσης.
Το pameevro.gr έκανε πλήρη καταγραφή των βασικών εξόδων μιας τετραμελούς οικογένειας (δύο γονείς – δύο παιδιά) για το 2025 και η πραγματικότητα δεν είναι ούτε ρομαντική ούτε εύκολη.
Ο μηνιαίος προϋπολογισμός χωρίς “πολυτέλειες”
| Κατηγορία | Μέσο μηνιαίο κόστος (€) | Σχόλια |
|---|---|---|
| Ενοίκιο (3άρι διαμέρισμα) | 600 | Τυπικό ακίνητο χωρίς αυλές ή έξτρα |
| Ρεύμα – Νερό – Θέρμανση | 180 | Μεσοσταθμικά, χωρίς σπατάλες |
| Σούπερ μάρκετ – τρόφιμα | 550 | Προσεγμένες αγορές, χωρίς delivery |
| Αυτοκίνητο (1 ΙΧ) | 150 | Καύσιμα, service, ασφάλεια |
| Φροντιστήρια – δραστηριότητες | 160 | Μόνο τα απολύτως βασικά |
| Internet/κινητό/συνδρομές | 70 | Χωρίς έξτρα πακέτα |
| Ιατρικά / έκτακτα | 80 | Αν προκύψουν… |
Σύνολο: 1.790 ευρώ / μήνα
Δεν περιλαμβάνονται διακοπές.
Ούτε βόλτες. Ούτε φαγητό έξω. Ούτε μια Κυριακή ταβέρνα.
Τι λένε οι οικογένειες;
«Ένα ενοίκιο. Ένας μισθός. Τελείωσε».
– Μητέρα 2 παιδιών
«Σούπερ μάρκετ με λίστα και κομπιουτεράκι. Χωρίς πίσω σελίδα».
– Πατέρας σε ιδιωτικό τομέα
«Ζούμε στην πιο όμορφη πόλη. Αρκεί να μην έχεις έξοδα».
– Νεαρό ζευγάρι
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;
Για τις οικογένειες χωρίς ιδιόκτητη κατοικία, η καθημερινότητα δεν έχει περιθώριο για “λίγο παραπάνω”.
Κάθε μήνας είναι αγώνας με μολύβι και κομπιουτεράκι.
«Ο μισθός του ενός πάει στο ενοίκιο και τους λογαριασμούς. Του άλλου στα παιδιά. Τέλος.»
– Νίκος, 45 ετών, εργαζόμενος σε ιδιωτική εταιρεία
«Ούτε Κυριακή δεν πάμε για μια έξοδο. Για να βγεις 4 άτομα θέλεις 80 ευρώ. Δεν υπάρχουν.»
– Μαρία, 38 ετών, μητέρα δύο παιδιών
Δεν μιλάμε για φτώχεια. Μιλάμε για τη νέα “μεσαία στενότητα”
Η οικογένεια δουλεύει, πληρώνει, προσπαθεί και πάλι δεν της φτάνει. Δεν είναι ότι «δεν τα βγάζει πέρα».
Είναι ότι τα βγάζει μόνο για να μην χρωστά.
Η οικογένεια δεν είναι άπορη. Δεν ζητάει επίδομα. Δεν ανήκει στις «ευπαθείς ομάδες» των δελτίων ειδήσεων.
Έχει δύο δουλειές. Έχει παιδιά στο σχολείο. Πληρώνει το ενοίκιο και τους λογαριασμούς στην ώρα τους.
Και όμως, δεν της περισσεύει τίποτα. Ούτε χρήματα, ούτε χρόνος, ούτε ανάσα. Είναι ότι τα βγάζει ίσα-ίσα, με αντάλλαγμα την ίδια της την καθημερινότητα:
– Όχι στη βόλτα
– Όχι στο φροντιστήριο
– Όχι στο “πάμε για καφέ”
– Όχι στο “πάρ’ το, το θέλει το παιδί”
Αυτή είναι η μεσαία τάξη του 2025 και εμφανίζεται στα στατιστικά ως “σταθερή”.
Αλλά στην πραγματικότητα ζει με διαρκή άγχος και μικρές καθημερινές ήττες.
Δεν έχει πέσει, αλλά δεν σηκώνεται κιόλας. Ζει με φρονιμάδα. Με προσφορές. Με περιορισμούς.
Και με μια σιωπηλή αγωνία: «Θα αντέξουμε και τον επόμενο μήνα;»
