Την εμπλοκή του ομίλου Κοπελούζου στην κατασκευή του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη, επιβεβαίωσε το Σάββατο από την Αλεξανδρούπολη ο κ. Δημήτρης Κοπελούζος, φέρνοντας στο προσκήνιο ένα ξεχασμένο πρότζεκτ που ξαναβγαίνει από το συρτάρι.
Το ενδιαφέρον του Ομίλου Κοπελούζου να αναλάβει το project ωρίμανσης και κατασκευής του αγωγού πετρελαίου Αλεξανδρούπολη- Μπουργκάς αποκάλυψε ο πρόεδρος του Ομίλου Δημήτρης Κοπελούζου στο περιθώριο της εκδήλωσης το Σάββατο για τα εγκαίνια της νέας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο στην πρωτεύουσα του νομού Έβρου.
Ο κ. Κοπελούζος σημείωσε ότι η όλη διαδικασία δεν ξεκινά από μηδενική βάση, καθώς υπάρχουν οι μελέτες που είχαν εκπονηθεί όταν είχε δρομολογηθεί το έργο του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη (με αντίστροφη ροή δηλαδή), προ 20ετίας, με τα ΕΛΠΕ (νυν Helleniq Energy) στον ρόλο του φορέα υλοποίησης τότε. Ο ίδιος τόνισε ότι «δεν μιλάμε για το ίδιο έργο», καθώς πέρα από την αντιστροφή της ροής, η μεταφορική ικανότητα του αγωγού θα είναι πολύ μικρότερη, της τάξης των 10 εκατ. τόνων πετρελαίου ετησίως, έναντι 35-50 εκατ. τόνων που προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός. Επίσης, ο αγωγός δεν θα μεταφέρει πλέον ρωσικό πετρέλαιο, αλλά πετρέλαιο από άλλες πηγές που θα εκφορτώνεται στην Αλεξανδρούπολη. Στόχος είναι να διασφαλίζεται κατ’ ελάχιστον η πλήρης αναπλήρωση του ρωσικού αργού που εισάγει η Βουλγαρία με αργό από εναλλακτικές πηγές και κατ΄επέκταση η λειτουργία του διυλιστηρίου στη Βουλγαρία που ανήκει στον ευρωπαϊκό βραχίονα της ρωσικής Lukoil, έχει χωρητικότητα 7,5 – 8 εκατ. τόνων και τροφοδοτείται τώρα με ρωσικό αργό.
Οι δηλώσεις του κ Κοπελούζου έγιναν με φόντο το έντονο ενδιαφέρον της βουλγαρικής πλευράς για το έργο, με δεδομένο ότι στο τέλος του 2024 λήγει η εξαίρεση που έχει εξασφαλίσει η Βουλγαρία για προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου δια θαλάσσης από το σχετικό εμπάργκο που έχει επιβάλλει η ΕΕ. Την ίδια στιγμή, η Σόφια επιθυμεί σφόδρα να μειώσει την εξάρτησή της και από την τρέχουσα όδευση του μαύρου χρυσού που «περνά» από τα Στενά του Βοσπόρου που εμφανίζουν φαινόμενα συμφόρησης.
«Στα σκαριά» ελληνοβουλγαρικό Μνημόνιο Συνεργασίας
Στο πλαίσιο αυτό, η Βουλγαρία πρωταγωνιστεί στις διεργασίες για την υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας με την ελληνική πλευρά, το οποίο επιδιώκεται να υπογραφεί το αμέσως επόμενο διάστημα, όπως δήλωσε πριν λίγες ημέρες ο υπηρεσιακός Υπουργός Ενέργειας της Βουλγαρίας Ρόσεν Χριστόφ ο οποίος παρέστη στην τελετή το Σάββατο και σύμφωνα με πληροφορίες είχε επαφές με τον Ελληνα ομόλογό του Κώστα Σκρέκα.
Το εν λόγω Μνημόνιο -που εγκρίθηκε πρόσφατα από το υπουργικό συμβούλιο της γειτονικής χώρας- προβλέπει σύμφωνα με πληροφορίες της «Ν» την σύσταση Ομάδας Εργασίας Υψηλού επιπέδου με συμμετοχή στελεχών των υπουργείων Ενέργειας Ελλάδας και Βουλγαρίας καθώς και των ενδιαφερόμενων εταιρειών από τις δυο εταιρείες.
Η Ομάδα Εργασίας θα αναλάβει μεταξύ άλλων τις προκαταρκτικές αξιολογήσεις, την ανάλυση των χρηματοδοτικών επιλογών (εγχείρημα που προδιαγράφεται δύσκολο στο «κάδρο» της πράσινης μετάβασης και των περιορισμών που έχουν επιβληθεί), την εκπόνηση ενός Σχεδίου Δράσης για την υλοποίηση του project, με στόχο την λήψη της Τελικής Επενδυτικής Απόφασης έως το τέλος του 2024 καθώς κα τον ορισμό συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος για την υλοποίηση των διαφορετικών σταδίων του έργου, από τις μελέτες βιωσιμότητας έως την έναρξη λειτουργίας του αγωγού.
Το έντονο ενδιαφέρον της βουλγαρικής πλευράς αποτυπώνεται και στη δήλωση που έκανε προ ημερών ο κ. Χρίστοφ, χαρακτηρίζοντας τον αγωγό ως «μοναδική λύση για την διασφάλιση φθηνού πετρελαίου».
Σε κάθε περίπτωση, η εμπλοκή του Ομίλου Κοπελούζου καθώς η πολιτική στήριξη που φαίνεται να υπάρχει για το έργο όπως φαίνεται από τις διεργασίες για την υπογραφή του Μνημονίου αποτελούν σημαντικές εξελίξεις, οι οποίες βέβαια δεν εγγυώνται ότι δεν οδηγηθεί για δεύτερη φορά στις «καλένδες» όπως έγινε με τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Υπενθυμίζεται ότι το 2007 Ελλάδα, Βουλγαρία και Ρωσία υπέγραψαν συμφωνία για την κατασκευή αγωγού μήκους 258 χιλιομέτρων που θα συνέδεε το βουλγαρικό λιμάνι στη Μαύρη Θάλασσα με το ελληνικό λιμάνι στο Αιγαίο και θα δημιουργούσε μια νέα όδευση για την μεταφορά ρωσικού αερίου και σε άλλες χώρες της Μεσογείου. Το project του οποίου ο προϋπολογισμός εκτιμήθηκε στα 1 δις. ευρώ «πάγωσε» το 2011, με αφορμή τις ανησυχίες των βουλγαρικών αρχών για τις περιβαλλοντικές του επιπτώσεις.
