Η περιγραφή του Μ. Χρυσοχοΐδη για τη νύχτα του Μαρτίου 2020 στον Έβρο αποτυπώνει μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης εθνικής ασφάλειας.
Μάρτιος 2020. Ο Έβρος βρίσκεται στο επίκεντρο μιας άνευ προηγουμένου κρίσης. Εκατοντάδες, χιλιάδες μετανάστες συγκεντρώνονται οργανωμένα στα σύνορα όχι από σύμπτωση, αλλά με ξεκάθαρη στόχευση από την πλευρά της Τουρκίας.
Ο τότε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, επανέρχεται πέντε χρόνια μετά και περιγράφει την εικόνα:
«Είδα 15.000 ανθρώπους με δάδες που διεκδικούσαν να μπουν στη χώρα.»
Περισσότερο από ένα μεταναστευτικό επεισόδιο
Η ελληνική κυβέρνηση χαρακτήρισε τότε την κρίση ως “υβριδική επίθεση”: μια ενορχηστρωμένη πίεση με ανθρώπινα “όπλα”, που δεν στόχευε το άσυλο, αλλά τη διάρρηξη των συνόρων και του μηνύματος σταθερότητας της χώρας.
Ο Χρυσοχοΐδης θυμίζει ότι η αντίδραση των ελληνικών δυνάμεων, με στήριξη της Frontex και της ΕΕ, δεν ήταν απλώς “αμυντική γραμμή”, αλλά μήνυμα αποτροπής σε διεθνές επίπεδο.
Μια κρίση που άφησε ίχνη
Πέντε χρόνια μετά, το τοπίο μπορεί να έχει αλλάξει, όμως η γεωπολιτική πίεση στα σύνορα δεν έχει εξαφανιστεί.
Ο φράχτης ενισχύθηκε. Οι υποδομές αναβαθμίστηκαν. Το δόγμα “ετοιμότητα-αποτροπή” εδραιώθηκε. Αλλά ο Έβρος παραμένει ζώνη επαγρύπνησης, με την Τουρκία να αξιοποιεί το μεταναστευτικό ως σταθερό εργαλείο εξωτερικής πολιτικής.
Η νύχτα με τις δάδες δεν ήταν συμβολική. Ήταν η στιγμή που ο Έβρος αποδείχθηκε για ακόμη μία φορά ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια συνοριακή γραμμή στον χάρτη: είναι μέτωπο.
