Πριν από λίγες μέρες γράφτηκαν οι τελευταίες λέξεις του πιο δημιουργικού και παραγωγικού κεφαλαίου μέχρι τώρα της ζωής μου με 21 απίστευτους συνταξιδιώτες από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Ζήσαμε από κοινού στιγμές οι οποίες ευτυχώς θα μας ‘’στοιχειώνουν’’ για αρκετά χρόνια .
Χάρη στο wheeling2help βρέθηκα στην μακρινή Τανζανία και συγκεκριμένα στην κοινότητα Gongo όπου με όπλα την αλληλεγγύη , την φιλανθρωπία και την αγάπη ήρθα σε επαφή με ντόπιους κατοίκους οι οποίοι διακατέχονται από αστείρευτη απλότητα , αυτάρκεια και σεβασμό , αξίες και χαρακτηριστικά που έχουν διαφορετική έννοια και χρήση στον δυτικό κόσμο στον οποίο ζούμε. Όλο το χρονικό διάστημα που ήμασταν εκεί ενσωματωθήκαμε στις πρωτοβουλίες και δράσεις που πραγματοποιούνται από τον οργανισμό SANA(Saving Africa’s Nature). Επιγραμματικά τα project στα οποία ενταχθήκαμε ήταν η ενασχόληση μας στο θερμοκήπιο , δεντροφύτευση, ενδυνάμωση γυναικών και κατασκευή dome από earthbags η οποία πρόκειται για μια οικονομική και φιλική προς το περιβάλλον λύση που χρησιμοποιεί ως επί των πλείστων τοπικό έδαφος για τη δημιουργία δομών. Τέλος αυτό που αξίζει να σημειωθεί και θα ήταν μεγάλη παράλειψη μου να μην το αναφέρω , είναι οι δραστηριότητες και τα παιχνίδια που κάναμε στο σχολείο με τα παιδάκια που ήταν πάντα με ένα μόνιμο χαμόγελο σκιαγραφημένο στο πρόσωπο τους. Ήταν άξιο περιέργειας και θαυμασμού η ευτυχία και η πληρότητα που ένιωθαν τα παιδάκια που ενώ δεν είχαν ‘’τίποτα’’ παράλληλα είχαν τα ΠΑΝΤΑ. Κάτι το οποίο θα έπρεπε ενδεχομένως να μας προβληματίσει όλους εμάς που ζούμε στον δυτικό κόσμο της αφθονίας και της πολυτέλειας.
Πραγματικά είναι δύσκολο να περιγράψω τα συναισθήματα που βίωσα καθώς είμαι ακόμη σε στάδιο επεξεργασίας και ερμήνευσης όλων αυτών των μηνυμάτων-μαθημάτων που έλαβα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με αυτά τα ταξίδια αλληλόδρασης αναθεωρείς πολύ με το ποιο είναι εν τέλει το πραγματικό νόημα της ζωής , την επαφή με την φύση , το νερό και την τροφή. Πολλοί νομίζουν μέσα από τον εθελοντισμό και την κοινωνία πολιτών μόνο δίνεις και προσφέρεις στο ευρύ κοινωνικό σύνολο. Η απάντηση που έχω να δώσω στο παραπάνω επιχείρημα είναι ότι γύρισα στην Ελλάδα πολύ πιο πλούσιος εσωτερικά/πνευματικά και πήρα πολλά περισσότερα στις ‘’αποσκευές’’ μου και αναφέρομαι συγκεκριμένα στις εικόνες οι οποίες θα χαραχθούν ανεξίτηλα στη πορεία της ζωής μου. Με αυτή την δημοσίευση θα ήθελα λοιπόν να παρακινήσω όλους να τολμήσετε και να ζήσετε μια αντίστοιχη εμπειρία διότι η ζωή είναι λίγη και λήγει . Επομένως ας προσπαθήσουμε να την γεμίσουμε με δράση και πρωτοβουλίες αφήνοντας στο περιθώριο τα κακώς κείμενα που μας ταλανίζουν σε κοινωνικό αλλά και προσωπικό επίπεδο .
Υ.Γ Η ζωή μου μπορεί να μην είναι τέλεια αλλά είμαι ευγνώμων για ότι έχω!
Σπύρος Διαγκάκης
Διδυμότειχο
