Επιστροφές στην Ελλάδα ζητά ο Μερτς
«Συζητήσαμε το ζήτημα της μετανάστευσης από τρίτες χώρες, το οποίο είναι θέμα της Ελλάδας και της Γερμανίας. Κατέστησα σαφές ότι η δευτερογενής μετανάστευση από την Ελλάδα προς τη Γερμανία πρέπει να μειωθεί, ότι οι επανεισδοχές πρέπει να αυξηθούν και ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση αποδεκτή και από τις δύο πλευρές», δήλωσε συγκεκριμένα ο Φρίντριχ Μερτς.
Στάση που πάντως δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη, αφού το συγκεκριμένο ζήτημα , που όπως είπε και ο καγκελάριος θεωρείται «μείζον, καθώς οι αριθμοί μεταναστών στη χώρα είναι πολύ υψηλοί».
Και αυτό διότι το κόμμα του καγκελάριου Μέρτς λίγες μόλις ημέρες μετά την ορκωμοσία του βλέπει τη «πλάτη» του αντιμεταναστευτικού κόμματος AfD το οποίο πλέον καταλαμβάνει την πρώτη θέση σε δημοσκοπήσεις.
Βλέπει μόνον τα χερσαία σύνορα
Τα… άσχημα όμως για την ελληνική πλευρά, δε σταματούν εκεί, αφού η «δέσμευσή» του Φρίντριχ Μερτς για τον περιορισμό των ροών, με ευρωπαϊκή βοήθεια στη φύλαξη των συνόρων μας φαίνεται να αφορά μόνον τα χερσαία σύνορα της Ελλάδας στα οποία και αναφέρθηκε κάνοντας λόγο για 150 χιλιόμετρα ελληνικών συνόρων.
Η ακριβής του αναφορά ήταν: «Θέλουμε επίσης να συνεργαστούμε στις Βρυξέλλες για την εξεύρεση λύσεων, για παράδειγμα για την καλύτερη προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ελλάδας, τα οποία έχουν μήκος 150 χλμ. και τα οποία η Ελλάδα μόνη της έχει από ξηράς. Αυτή η προστασία είναι και προς το δικό μας συμφέρον και γι’ αυτό θέλουμε να προσπαθήσουμε να δούμε το πρόβλημα συλλογικά και να συνεργαστούμε για να βρούμε μια συλλογική λύση».
Αυτό όμως που προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προβληματισμό είναι πως ο Μερτς μίλησε αποκλειστικά για τα 150 χλμ. χερσαίων συνόρων της Ελλάδας, δηλαδή τον Έβρο.
Δεν έκανε καμία αναφορά στο Αιγαίο
Καμία πρόταση για ενίσχυση της Frontex ή του Λιμενικού
Καμία παραδοχή της πίεσης που ασκείται στα θαλάσσια περάσματα
Γιατί;
Διότι, όπως παραδέχεται εμμέσως, όσοι εισέρχονται δια θαλάσσης καταγράφονται στην Ελλάδα – και μπορούν να επιστραφούν. Αντίθετα, όσοι περνούν από τον Έβρο και δεν εντοπίζονται, διαφεύγουν προς τη Γερμανία.
Άρα, η γερμανική γραμμή είναι ξεκάθαρη: «Σφραγίστε τον Έβρο – αφήστε τα υπόλοιπα».
Όπως όμως με ειλικρίνεια παραδέχθηκε ο Μερτς, μόνον η φύλαξη αυτών των συνόρων είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας, αφού όσοι φτάνουν μέσω θαλάσσης καταγράφονται και υποβάλλουν αίτηση ασύλου στη χώρα μας και η Γερμανία ακόμη και εάν φτάσουν εκεί, θα μπορεί να τους επιστρέφει σε εμάς.
Σε αντίθεση με τις ροές από τον Έβρο, από τον οποίο όσοι καταφέρουν να περάσουν δίχως να εντοπισθούν μπορούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τον βορά.
Ο λόγος όμως που ο Φρίντριχ Μερτς επιλέγει να αναφερθεί μόνον στα χερσαία σύνορα της χώρας μας δεν είναι μόνον αυτός. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι δεν θέλει να δημιουργήσει τριβές στο εσωτερικό της κυβέρνησής του, στην οποία συμμετέχουν και οι σοσιαλιστές. Οι οποίοι επανειλημμένα έχουν ασκήσει κριτική κατά της χώρας μας για το ζήτημα των υποτιθέμενων επαναπροωθήσεων στη θάλασσα. Και οι οποίοι έχουν «στενές» επαφές με το πλήθος των μη κυβερνητικών και δικαιωματιστικών οργανώσεων σε Γερμανία και Βρυξέλλες που συχνά πυκνά εξαπολύουν επιθέσεις κατά του Λιμενικού Σώματος.
Οι δε δεσμεύσεις του περί «ευρωπαϊκής λύσης» στο μεταναστευτικό, δεν μπορεί παρά να δημιουργούν προβληματισμό στην ελληνική πλευρά, που δεν πρέπει να ξεχνά την διμερή συμφωνία που η Γερμανία ετοιμάζει με τη Συρία του Αλ-Σαρα για την επιστροφή ανεπιθύμητων Συρίων.
Η απάντηση Μητσοτάκη
Από πλευράς του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τόνισε όπως ήταν αναμενόμενο τον άνισο καταμερισμό των βαρών που η χώρα μας έχει αναλάβει καθότι όπως τόνισε βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μεταναστευτικής κρίσης. Και συνέχισε θέτοντας τις ελληνικές προτεραιότητες για το μεταναστευτικό στις οποίες σίγουρα δεν περιλαμβάνονται οι ενδοκοινοτικές επιστροφές μεταναστών. Είπε συγκεκριμένα: «Οφείλουμε να δώσουμε έμφαση στην εξωτερική διάσταση, στις επιστροφές και στη σωστή υλοποίηση του ευρωπαϊκού Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου».
Γι’ αυτό και ίσως επέλεξε να κλείσει τη σχετική του τοποθέτηση, καλώντας τον καγκελάριο θα θυμηθεί ότι η πραγματική δύναμη της Ευρώπης δεν είναι τα «τείχη» αλλά οι «γέφυρες». Ένα σαφές μήνυμα για τη δύναμη της συνεργασίας μεταξύ εταίρων.
