Κατά τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου στην Αλεξανδρούπολη, ο Μητροπολίτης κ. Άνθιμος, στη δοξολογία, απηύθυνε ενωτικό κάλεσμα για συνεργασία και ενότητα, τονίζοντας την ανάγκη αντίστασης στις εσωτερικές προκλήσεις και εξωτερικές αναταραχές. Ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων και η παρέλαση σχολείων και στρατιωτικών τμημάτων, μέσα σε κλίμα εθνικής ανάτασης και γενικής ευφορίας.
Ωστόσο, αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του βουλευτή Έβρου της “Ελληνικής Λύσης”, Πάρη Παπαδάκη, μετά τη λήξη της παρέλασης. Στη δήλωσή του, ο κ. Παπαδάκης αναφέρθηκε με έντονο ύφος στους ήρωες της Επανάστασης του 1821, υπογραμμίζοντας τη σκληρότητα και την αποφασιστικότητά τους. Παράλληλα, έκανε λόγο για “προδότες” και “Εφιάλτες” στην ελληνική ιστορία, επισημαίνοντας την ανάγκη επαγρύπνησης έναντι τέτοιων στοιχείων.
Η δήλωση αυτή προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία, με αρκετούς να εκφράζουν τον προβληματισμό τους για το διχαστικό της περιεχόμενο, ειδικά σε μια ημέρα που κυριαρχούσε το μήνυμα της ενότητας.
Η δήλωση του Βουλευτή έχει ως εξής:
Τον ξεσηκωμό δεν τον έκαναν λεπτεπίλεπτοι άντρες που χορεύαν βαλς και ακούγαν Μότσαρτ. Τον ξεσηκωμό τον έκαναν μουστακαλήδες αγριάνθρωποι με τρύπια τσαρούχια οι οποίοι είχαν στο μυαλό τους ένα πράμα: «Ελευθερία ή Θάνατος». Τον ξεσηκωμό δεν τον έκαναν φεμινίστριες, τον ‘κάναν αντρογυναίκες που ήθελαν να τιμήσουν το όνομα της οικογενείας τους και διαθέσαν στον Αγώνα τα πάντα, τα παιδιά τους, τα αγόρια τους, τα καράβια τους. Τον Αγώνα δεν τον έκαναν, ο ξεσηκωμός δεν ξεκίνησε από μητροπολίτες, αλλά απ’ τους παπάδες του χωριού. Αυτά είπε ο συγγραφέας Θεόδωρος Γιαννακόπουλος. Οι Τούρκοι ακόμα και σήμερα ονειρεύονται «Γαλάζιες Πατρίδες», Θράκη, Ίμια, κτλ, Αιγαίο. Γι’ αυτούς ένα είναι το σύνθημα και για όποιον θέλει να πατήσει το πόδι του ανεπιθύμητα στο ελληνικό έδαφος. Όποιος τολμήσει, λοιπόν, και πατήσει θα έχει την τύχη που είχαν οι Τούρκοι στην Τριπολιτσά, όταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μπαίνοντας στην πόλη το άλογό του δεν πατούσε στο έδαφος, αλλά σε τουρκικά πτώματα. Θα έχουν την τύχη που είχαν οι Τούρκοι όταν στην μάχη των Δολιανών ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος άλλαξε τέσσερα σπαθιά πάνω στη σφαγή και στο τέλος δεν μπορούσαν να του ανοίξουν τα χέρια οι συμπολεμιστές του να του πάρουν το σπαθί. Με το ένα μάτι, λοιπόν, κοιτάμε τους ήρωες του ’21, αυτούς που πέσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος και με το άλλο μάτι όμως δεν ξεχνάμε τους προδότες, τους Εφιάλτες που είχε η Ελλάδα, έχουμε και θα έχουμε και σήμερα είναι περισσότεροι. Όλους αυτούς, λοιπόν, τους προσέχουμε, προσέχουμε τα νώτα μας για να έχουμε ένα λαμπρό για τα παιδιά μας. Χρόνια πολλά συν-Έλληνες, χρόνια πολλά Ελλάδα.
