Η χώρα μας λόγω της γεωπολιτικής θέσης της, εκτός των άλλων, έχει να αντιμετωπίσει και ασύμμετρες εξ Ανατολών επιθέσεις, οι οποίες μπορούν να εκδηλωθούν είτε στα χερσαία είτε στα θαλάσσια σύνορα. Ο Έβρος αποτελεί μια πλούσια περιοχή της Ελλάδος σε ό,τι αφορά τον πρωτογενή τομέα, αλλά παράλληλα η συνοριογραμμή του εκτείνεται σε εκατοντάδες χιλιόμετρα. Αυτό από μόνο του δημιουργεί μια πρόκληση, η οποία συνάμα είναι και "πρόσκληση" προς οιονδήποτε είτε εχθρό είτε φίλο. Με άλλα λόγια, ο Έβρος είναι πέρασμα για πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά και επίβουλους της εθνικής μας κυριαρχίας. Ο καθένας, λοιπόν, ακόμη και ο πιο αδαής αντιλαμβάνεται, ότι η περιοχή αυτή πρέπει να χρήζει ιδιαίτερης αρωγής και βοήθειας.
Ο Πρόεδρος της Ένωσης Συνοριακών Φυλακών Ν. Έβρου Χρυσοβαλάντης Γιαλαμάς με αφορμή τα δύο χρόνια από τη συμπλήρωση των γεγονότων της 28ης Φεβρουαρίου 2020 μάς μιλάει για εκείνη την ημέρα, για την πορεία των έργων και μάς εξηγεί τί έχει αλλάξει μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια.
Δημοσιογράφος: Ελένη Κωστοπούλου
Οι πρώτες ταραχές στις Καστανιές ξεκίνησαν το πρωί της 28ης Φεβρουαρίου 2020. Την απόπειρα εισβολής εκατοντάδων παράτυπων μεταναστών απέτρεψαν μόλις ελάχιστοι Συνοριοφύλακες, Αστυνομικοί και στρατιώτες στο οδόφραγμα του τελωνείου. Τις επόμενες ώρες, χιλιάδες μετανάστες κατασκήνωσαν κατά μήκος της μεθορίου. Όμως, η επιτυχημένη πρώτη αντίδραση, μας έδωσε πολύτιμο περιθώριο χρόνου για να θωρακίσουμε τα σύνορα.
Ο Έβρος από τα γεγονότα των Απόκρεων του 2020 δεν είναι πια ο ίδιος. Η αμυντική του θωράκιση ενισχύθηκε σημαντικά. Δεν χρειάζεται να παρατεθούν λεπτομέρειες για τους αμυντικούς σχεδιασμούς, που υποστηρίζονται από υπερσύγχρονα τεχνικά μέσα (ατσάλινοι φράχτες, ηλεκτρονικά συστήματα, κ.ά.) και πλέον νέο "αίμα" με τις προσλήψεις νέων Συνοριακών Φυλάκων.
Σημαντικό ρόλο πίσω από την προκάλυψη στο ποτάμι, μια «αόρατη», ισχυρή αποτρεπτική δύναμη, χωρίς στολή και όπλα, αυτή της κοινωνίας ενεργοποιήθηκε ενστικτωδώς. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, κάθε ηλικίας προσέτρεξαν σε βοήθεια επιδεικνύοντας απαράμιλλο θάρρος και αίσθημα φιλοπατρίας, παράγοντας αποφασιστικός στις κρίσιμες ώρες για την άμυνα στα σύνορα. Αγρότες με τρακτέρ περιπολούσαν τις νύχτες στο ποτάμι, ενημερώνοντας τις Αρχές για τις κινήσεις στην απέναντι όχθη.
Στο Δέλτα του Έβρου, ψαράδες και κυνηγοί με τις βάρκες (πλάβες) έλεγχαν τα γνωστά σε εκείνους περάσματα, γυναίκες μοίραζαν φαγητό σε στρατιώτες και συνοριοφύλακες, έραβαν και διένειμαν μάσκες, απανταχού Έλληνες συγκέντρωναν χρήματα για τις ανάγκες της θωράκισης των συνόρων, βοήθεια κατέφθανε από όλες τις γωνιές της Ελλάδας και της γης.
Ένα χρόνο μετά, η κοινωνία στον Έβρο βρίσκεται στο «πόδι», για διαφορετικούς όμως, τώρα, λόγους. Η επέκταση του κέντρου υποδοχής και ταυτοποίησης στο Φυλάκιο της Ορεστιάδας έχει δυναμιτίσει την ατμόσφαιρα. Από άκρη σε άκρη στον νομό οι κάτοικοι αντιδρούν, απειλώντας ότι θα εμποδίσουν την υλοποίηση του σχεδίου με κάθε μέσο.
Ας γυρίσουμε όμως στην φύλαξη των συνόρων της πατρίδας μας. Όπως ανέφερα βήματα έγιναν και ήταν σημαντικά πρέπει όμως άμεσα να γίνουν γρηγορότερα. Οι προκλήσεις για την φύλαξη των συνόρων μας είναι συνεχόμενες. Καθημερινά είναι οι μάχες που δίνουμε στην πρώτη γραμμή για να χτυπήσουμε τα αδίστακτα κυκλώματα των αδίστακτων διακινητών και τον συνεχόμενο υβριδικό πόλεμο από πλευράς της Τουρκίας.
Σίγουρα πριν δύο χρόνια γράφτηκε εδώ στον Έβρο ένα μεγάλο έπος. Έπη όμως ζούμε εδώ και χρόνια και συνεχίζουμε να ζούμε. "Ο Έβρος μάγκες δεν έπεσε", "Ο Έβρος δεν πέφτει" από τα μερικά "μότο" μας εκείνη της περιόδου. Πολιτική και Φυσική Ηγεσία ας σταματήσει να μας χτυπά στην πλάτη, χορτάσαμε από sms και ευχαριστήρια ας ενισχύσει πλέον έμπρακτα τον αγώνα μας, το επάγγελμα μας, τον θεσμό του Συνοριακού φύλακα που τόσο έχει αγαπηθεί σε όλη την Ελλάδα. Εμείς απλά Συνεχίζουμε… Στηρίξτε τον Έβρο μας για να μην πέσει…
bordernews.gr
